เธอกินข้าวหรือยัง
จู่ๆ คิดถึงไม่รู้เหมือนกัน
อารมณ์ลึกซึ้ง
จนเกินจะอธิบาย
ปรากฎความเหงาขึ้นในใจ
ไปหลบไปซ่อนอยู่ที่ใด
ไอ้เด็กตัวน้อยของพี่ชาย
Where are you
อยากจะถาม
ถ้าไม่มากเกินหากท้องฟ้า
ไม่เป็นเช่นเคย
มีแต่ฉันที่ไม่มีเธอ
เป็นแบบนั้นฉันจะถามเลย
เธอกินข้าวหรือยัง
คำถามเป็นร้อยช่วยรับฟัง
บุหรี่ก็น้อยลงหน่อย
ฉันห่วงเธอ
ถึงคนในโลกมีเท่าไร
และเราไม่ค่อยได้เจอกัน
ก่อนจะนอนยังนึกในฝัน
ว่าคนทางนั้นจะเป็นอย่างไร
อยากหยุดนาฬิกาให้มันเดินไปช้าๆ
เพียงแค่จะต่อเวลา
ที่สองเราอยู่ด้วยกัน
ให้นานๆ ฉันต้องการ
แค่เราสองคนบนดาดฟ้า
นอนดูโลกที่มันหมุน
ทำหัวใจฉันเป็นหลุม
เป็นอะไรก็ไม่รู้
ต้องร้องไห้อยู่ในมุม
ตรงที่เดิมคิดถึงเหลือเกิน
ก็เลยอยากถาม
อยากถามถ้าไม่มากเกิน
หากท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย
มีแต่ฉันที่ไม่มีเธอ
เป็นแบบนั้นฉันจะถามเลย
เธอกินข้าวหรือยัง
คำถามเป็นร้อยช่วยรับฟัง
บุหรี่ก็น้อยลงหน่อย
ฉันห่วงเธอ
ถึงคนในโลกมีเท่าไร
และเราไม่ค่อยได้เจอกัน
ก่อนจะนอนยังนึกในฝัน
ว่าคนทางนั้นจะเป็นอย่างไร
เธอกินข้าวหรือยัง
คำถามเป็นร้อยช่วยรับฟัง
บุหรี่ก็น้อยลงหน่อย
ฉันห่วงเธอ
ถึงคนในโลกมีเท่าไร
และเราไม่ค่อยได้เจอกัน
ก่อนจะนอนยังนึกในฝัน
ว่าคนทางนั้นจะเป็นอย่างไร
ตอนที่เธอนั่งฟังเพลง
ทำให้ความเหงายิ่งชัดเจน
ให้คิดเสียว่านั้นฉันเองข้างๆ เธอ
