menu-iconlogo
huatong
huatong
avatar

Karanlığın Gözleri

Ümit Yaşar Oğuzcanhuatong
ladringan7huatong
가사
기록
şimdi yoksun...

Seni düşünebilirim artık.

Tutar ellerini öperim uzun uzun

Kimseler ayıplayamaz beni,

yokluğunda seni nasıl

sevdiğimi anlayamazlar

işte gözlerin, işte dudakların

senin olan ne varsa karşımda duruyor.

Ayaklarını dilediğim yere

götürebiliyorum artık.

Sevdiğim şarkıları

söyletiyorum dudaklarına

ve hoyrat ellerimle seni

her gün biraz daha güzelleştiriyorum.

Bütün resimler sana benziyor hayret.

Bütün aynalarda sen varsın...

Nereye gitsem peşimden geliyorsun.

şimdi sigarasın dudaklarımda,

Biraz sonra beyaz bir kağıt

ve akşam içtiğim bir

kadeh içki olacaksın.

Kimse yokluğunda bunca sevilmedi

Kimse yokluğunda ilahlaşmadı bu kadar

Saçların böyle daha güzel,

Sen daha güzelsin

Gelecek mutlu günlerin ışığında

her şey daha güzel.

Ne var ki ayr ğın adı kötüye çıkmış,

yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim

ve seni bin yıl daha

ayr klar içinde sevmek isterdim.

Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor,

hiç gelmeyeceksin sanıyorum.

O zaman kurşun gibi bir

korku saplanıyor kalbime,

katran gibi bir yalnızlıktır

sarıyor içimi

yalnızlığımdan utanıyorum...

Beni sevmesen ölürdüm

Beni sevmesen çakıl tasiydim simdi

Beni sevmesen bir duvar gibi sağırdım

kördüm bir at kadar

ölümden acıydım,ölümden beterdim.

Beni sevmesen,

dünyayı bütün insanlara zindan ederdim.

Beni bunca saracak ne vardı,

kanıma girecek, gözbebeklerime oturacak

bir senfoni gibi

kulaklarımdan eksilmeyecek.

Ne vardı hiç karşıma çıkmasaydın,

bu kör olası gözler görmeseydi seni.

Ne vardı güzelliğini hiç bellemeseydim,

bir dua gibi bellemeseydim adını.

Ne vardı bütün gece

gözlerimi tavana dikerek

seni düşünmeseydim...

Belki karşımda değilsin,yan yorum

Bu gözler senin gözlerin değil

aldatıyorlar beni

Karanlığın gözleri olmalı bunlar

bana böylesine keder veren

gülmeyi,yaşamayı haram eden

bir karanlığın gözleri olmalı...

Öyleyse sana hiç yaklaşmayacağım.

Yalan bu geçici sevinç,bu nur,bu ışık

bu karanlığın ortasında

yanan alev gözler

bu bir kadeh içki aydınlık..

Ne dedimse inanma!

Seni değil kendimi kandırıyorum

Sen istediğin kadar varlığın kendisi ol

Ölümsüzlüğün ta kendisi

Ben günden güne yok olmaktayım

Bütün ışıkları kaldırıp attım bir yana

Anlamıyor musun?

Gökyüzü güneş olsa

Sende Karanlıktayım . . .

Ümit Yaşar Oğuzcan

Ümit Yaşar Oğuzcan의 다른 작품

모두 보기logo

추천 내용