วันที่เลือนเดือนที่ลาร้าง
วันที่บ่มีอ้ายย่าง
เคียงข้างบนหนทางรัก
ความหวังพังเพ
เดินเดั่นคนเสียหลัก
วันนี้วันที่อกหัก
มาเฮ็ดกันคัก แท้นอ
วันที่เดินดั่งคนสิ้นแรง
เสียดายสายตาฮักแพง
ส่องแสงเมื่อยามพบพ้อ
จบกันแค่นี้
บ่มีทางให้ย่างต่อ
หมดคำจะอ้อนวอนขอ
เอาแค่นั้นหนออ้ายว่า
วันอ้ายบอกลา
น้ำตาน้องไหลยับย่าง
กลายเป็นเกิบเก่าเน่าฮ้าง
ถอดวางอย่างไม่หัวชา
เสียแฮงคิดต่อ
คึดหวังตั้งก่อสร้างบ่เป็นตา
เสียดายคืนวันผ่านมา
หลงเซื่อสัญญาอ้ายจนหมดใจ
วันที่เดินดั่งคนสิ้นทาง
เจ็บรักไปทุกก้าวย่าง
คิงนางเหมือนคนเป็นไข้
เฮ็ดหยังผิดหนอ
จึงพ้อกับวันปวดใจ
เจ็บกว่านี้จะมีอีกไหม
ย่างไปถามไปในวันอกหัก
วันอ้ายบอกลา
น้ำตาน้องไหลยับย่าง
กลายเป็นเกิบเก่าเน่าฮ้าง
ถอดวางอย่างไม่หัวชา
เสียแฮงคิดต่อ
คึดหวังตั้งก่อสร้างบ่เป็นตา
เสียดายคืนวันผ่านมา
หลงเซื่อสัญญาอ้ายจนหมดใจ
วันที่เดินดั่งคนสิ้นทาง
เจ็บรักไปทุกก้าวย่าง
คิงนางเหมือนคนเป็นไข้
เฮ็ดหยังผิดหนอ
จึงพ้อกับวันปวดใจ
เจ็บกว่านี้จะมีอีกไหม
ย่างไปถามไปในวันอกหัก
