ฮือฮือฮือ

ฮือฮือฮือ

ฮือฮือฮือ

ฮือฮือฮือ

กินข้าวกลางวัน

กับฉันสักมื้อได้ไหม

จะแยกทางใจ

ขอจากกันไปด้วยดี

นั่งกินน้ำเย็น

ให้ใจมันเย็นกว่านี้

ค่อยหาทางออกที่ดี

ถ้ามันไม่มีค่อยไปจากฉัน

กินข้าวกลางวัน

กับฉันสักเจ็ดแปดคำ

ลำดับความจำ

ครั้งที่เราเคยผูกพัน

ต่างแชร์น้ำใจ

ทุ่มเทให้กันและกัน

ร่วมโต๊ะกินข้าวกลางวัน

ปรับทุกข์กันอยู่เป็นอาจิณ

กับข้าวคนจน

มีพริกป่นละลายน้ำปลา

ปลาทูเมื่อสองวันกว่า

ยังห่อมาแบ่งปันกันกิน

ฝ่าแดดฝ่าฝน

ด้วยรักด้วยทนทั้งสิ้น

วันนี้จะมาพังภินท์

สิ้นเวลามันน่าเสียดาย

กินข้าวกลางวัน

กับฉันอีกสักวันหนึ่ง

จะฉุดจะดึง

เธอกลับดูมันก็สาย

ข้าวคลุกน้ำปลา

เริ่มกินคำแรกสบาย

ยิ่งนึกแล้วก็ใจหาย

คำสุดท้ายมันเคล้าน้ำตา

กินข้าวกลางวัน

กับฉันอีกสักวันหนึ่ง

จะฉุดจะดึง

เธอกลับดูมันก็สาย

ข้าวคลุกน้ำปลา

เริ่มกินคำแรกสบาย

ยิ่งนึกแล้วก็ใจหาย

คำสุดท้ายมันเคล้าน้ำตา