หอมอันใด
จะชื่นใจเท่าแก้มนาง
เมื่อได้ดอมหอมมิจาง
หอมจริงแก้มนาง
แก้มนางเนื้อหอม
ชุ่มชื่นใจ
แม้ใครก็ต้องยินยอม
ว่ากลิ่นปรางช่างหอม
หอมยิ่งกว่าสิ่งใดเอย
กลิ่นใดไหนกัน
ร้อยพันไม่หอมยวนยี
หอมเท่าแก้มนารี
ไม่มีแล้วเพื่อนเอ๋ย
หอมนักหอมไม่รู้จักเบื่อเลย
แม้นใครได้ดมแล้วต้องชมเชย
หอมเอยหอมยิ่งกว่าสิ่งใด
หอมอันใด
จะชื่นใจอยู่นานวัน
ช่อผการ้อยพัน
หอมจริงไม่นานก็พลันหายไป
กลิ่นแก้มนาง
มิจางหอมกว่าสิ่งใด
ได้ดมแล้วชื่นใจ
ชึ้งฤทัยไม่สร่างเซา
ถ้าได้ตัวแทน
พี่ตี๋ติวเตอร์เยาพลี
ถึงจะสิ้นอินทรีย์
ก็พลียอมแล้วเรา
น้องเอ๋ยขอให้พี่เชยเถิดนงเยาว์
ชาตินี้จะขอเป็นทาสของเจ้า
จะเฝ้าดมดอมหอมแต่แก้มนาง
หอมอันใด
จะชื่นใจอยู่นานวัน
ช่อผการ้อยพัน
หอมจริงไม่นานก็พลันหายไป
กลิ่นแก้มนาง
มิจางหอมกว่าสิ่งใด
ได้ดมแล้วชื่นใจ
ชึ้งฤทัยไม่สร่างเซา
ถ้าได้ตัวแทน
พี่ตี๋ติวเตอร์เยาพลี
ถึงจะสิ้นอินทรีย์
ก็พลียอมแล้วเรา
น้องเอ๋ยขอให้พี่เชยเถิดนงเยาว์
ชาตินี้จะขอเป็นทาสของเจ้า
จะเฝ้าดมดอมหอมแต่แก้มนาง
