เราชาวดินมันจนรักคงหมองหม่น
หากเธอไม่เห็นใจ
มองดูดาวเดือนทีไร
สวยงามจับใจ
อยากไปไขว่คว้าเธอ
เห็นดาวคู่ฟ้า
รักข้าคงเก้อ
ค่ำคืนฉันนอนละเมอ
ค่ำคืนฉันนอนละเมอ
เพ้อรำพึงคะนึงคิดถึงนาง
เพ้อรำพึงคะนึงคิดถึงนาง
โบราณตำนานเป็นมาเล่ากันไว้ว่าที่ฝากฟ้าไกล
ดวงจันทร์มีตากับยาย
รักกันอยู่ไปช่วยทำไร่นา
ข้ามองอิจฉา เมื่อไรจะได้
ขวัญตาอยู่เคียงข้างกาย
ขวัญตาอยู่เคียงข้างกาย
เหมือนตายายที่บนจันทรา
เหมือนตายายที่บนจันทรา
เดือนดาว ฉันทนเหน็บหนาว
เมื่อคราวฟ้าหม่น เธอมีคน
ร่ำรวยเงินทองมาซื้อเจ้าไป
ดวงใจในคืนราตรีเห็นดาวลิบหรี่
พี่คงต้องร้าวรอน เธอไปกับใครบังอร
ฉันนอนปวดใจ เพราะเธอไม่รักเรา
น้ำตาหล่นไหล ล่วงลงหัวเข่า
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
เดือนดาว ฉันทนเหน็บหนาว
เมื่อคราวฟ้าหม่น
เธอมีคน
ร่ำรวยเงินทองมาชื้อเจ้าไป
ดวงใจในคืราตรีเห็นดาวลิบหรี่
พี่คงต้องร้าวรอน
เธอไปกับใครบังอร
ฉันนอนปวดใจ
เพราะเธอไม่รักเรา
น้ำตาหล่นไหล ล่วงลงหัวเข่า
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
