হিয়াৰে দলিচাতে

তুমি আহি ধৰা দিলা মোক গোপনে

কত আশা মোৰ বুকুতে

সাঁচি থ′লোঁ তোমাৰ বাবেই গোপনে

কবিতাৰে ছন্দে-ছন্দে

বোৱা তুমি ৰন্ধ্ৰে-ৰন্ধ্ৰে

কবিতাৰে ছন্দে-ছন্দে

বোৱা তুমি ৰন্ধ্ৰে-ৰন্ধ্ৰে

প্ৰতিটো খোজতে সাৱটি ধৰিমেই মাথোঁ তোমাকেই

প্ৰতিটো শৰতে বাতৰি আনিছে আজি তোমাৰেই

প্ৰতিটো উশাহে-নিশাহে আজি বিলীন মই তোমাতেই

প্ৰতিটো ক্ষণতে প্ৰতিটো পলতে তুমিয়েই

মনৰ পাহে-পাহে

শিহৰণ জাগিছে

তুমি আহি মোক গোপনে

ধৰা দিয়া শয়নে-সপোনে

দূৰ আকাশৰ তৰা

তুমি নামি নামি আহা

সৰগৰে পৰী, গোলাপো যায় সৰি

তুমি আহাৰ বাতৰি পাই

সকলো চোন থমকি থমকি যায়

তুমি দূৰ-সুদূৰৰ

থাকা হিয়াৰ কোণত

হৰিণী-ৰূপী চাৱনি

তোমাৰেই মিঠা হাঁহিটি

হিয়াতে বজায় ৰুণ-জুন ৰুণ-জুন

নূপুৰ বজায়

কবিতাৰে ছন্দে-ছন্দে

বোৱা আজি ৰন্ধ্ৰে-ৰন্ধ্ৰে

কবিতাৰে ছন্দে-ছন্দে

বোৱা আজি ৰন্ধ্ৰে-ৰন্ধ্ৰে

প্ৰতিটো খোজতে সাৱটি ধৰিছোঁ, আগুৰিছোঁ তোমাকেই

প্ৰতিটো শৰতে বাতৰি আনিছে আজি তোমাৰেই

প্ৰতিটো উশাহে-নিশাহে আজি বিলীন মই তোমাতেই

প্ৰতিটো ক্ষণতে প্ৰতিটো পলতে তুমিয়েই

বুকুৰ কোঁহে-কোঁহে

শিহৰণ জাগিছে

তুমি আহি মোক গোপনে

ধৰা দিলা শয়নে-সপোনে