Aralanır intihar kapıları

Bu nasıl imtihan motherf*ck*r?

Yine gözümün önünde anılarım

Sanki dün gibi hatırlarım

Bi' yabancı gibiydi hep yakınlarım

Bi' s*k anlamadan yolu yarıladım

Birçoğunun ismini karaladım

Gemi yanaşamaz limanıma sığ kıyılarım

Artık kimseye yok taviz

Kendimi ediyorum vaftiz

Yaşım 30 vov! Çekemem kapris

Yaşadıklarımdan oldum narsist

Doğmuşum artist kaderim bu

Ama yarın ölsem kefenim yok

Birikir borçlarım hep faiz

Banka dışında bi arayan yok

Kendimle baş başayım of!

Kimin umrunda ki kimin hali?

Geçiyor günler sinir harbi

Yaşa zihninde her ihtimali

Kayıp bi' gerçek, saat sabah beş

Kapak kapak, leş kafam

Kalan kim yanımda duman ve is

Ruhum örtülüyken melankoli

Yanımda hiç kimse kalmadı

Yüzleştim her biriyle kaçmadım

Oynamak istemedim yalnızı o yüzden gece

Geceler boyu ağladım

Yanımda hiç kimse kalmadı

Yüzleştim her biriyle kaçmadım

Oynamak istemedim yalnızı ama yalnızım yine

Bu hayat kendin olma savaşı

Ölüm ödülümü kazananın?

Sanırım tanrının bi' şakası...

Onların cennet için çabası

Çatlağım çatladı kafatasım

Bi' anda karıştı hısım hasım

Tam ortasındayım karakışın

Yine aylardan kasım

Azalmaz yasım

Akar gözyaşım

Düşer başım yere dilerken sabır

Çekerken kahır

Bi yandan sarıp

Dumanlar içinde ederken dua

Durulmaz sular

Kul olmam kula ben

Çantamı alıp gidersem yarın

Masmavi bi' bulutun peşinden dönüşü olmayan yerlere

Kalmadı vereceğim hiçbir şey

Farkına varıyorum içtikçe

Diyecekler bana işsiz keş

Her gün daha çok hissizleş

Yeniden başlar bittikçe

Ardına bakma yok hiç kimse

Bi' an önce uyanmalı rüyadan

Bulamazsın gerçeği sevdikçe

Yanımda hiç kimse kalmadı

Yüzleştim her biriyle kaçmadım

Oynamak istemedim yalnızı o yüzden gece

Geceler boyu ağladım

Yanımda hiç kimse kalmadı

Yüzleştim her biriyle kaçmadım

Oynamak istemedim yalnızı ama yalnızım yine