Zerya

Ateşin közünde ,

Seni suya dokudum .

Ayın yorgun Işık’ları düşer.

içimin salt,

hüznü barındıran metruk gecesine.

Ömrümün bedbin yolculuğunda;

Ayak izlerini ,

hasretini azık ettim kendime .

Saçlarından yıldızlar kayar,

Yersiz yurtsuz dileklerime.

Dilimin ucunda kefen

giydirilmiş topraksız vaveyla.

Müzmin keder uçurumları ,

sere serpe uzanır iken

nefesimden kasıklarıma;

Dualar dök Zerya!

İbrahim’in balıklarına,

Suyun el değmemiş günahsız yanlarına.

Senden sonra ,

zaman bile lâl ü ebkem .

Yabani!

Gözleri âmâ ,

mazbut bir hınç y/atar

yürek topraklarımda.

Göğün mavisi çatladı !

Yak ateşleri Zerya ;

Aydınlık,

karanlığın duvarsız zindanında

derdest, esrik.

Miâdi dolmuş umut ,

oluk oluk intihar susuşlarımda.

Sunaklarda yakılan ,

Ağıt bir türkünün nakaratı var,

Sensizliği yaşarken dilimde.

Rüzgarın aymaz yarası !

Demiri döven örsün ,

sahipsiz sızısı prangalar beni .

Öfkemin direnci yıkılır;

Sarp acılara tırmanan

solgun bakışlarımda.

Yoruldum Zerya ;

yoruldum

Çık gel dağların kalbinden.

Gerdanında tek nefeslik özlem,

Gölgende Kardelenler ile

Ya sabrıma kuyu ;

Yada ruhundan terk-i diyar bedenime,

kıyam ol Zerya.

Ah be Zeryam,

Vuslatımıza düş ekerken ,

meyus bir halde ,

kayboldum siyahlar içinde .

Ömrüm daha kuş palazı .

Hatırla ;

gökkuşağını kucaklayacaktık beraber.

Suyun gölgesinde,

Buğdayın başağında toplayacaktık ,

Ah yüreği pır pır eden serçe kanatlım .

Söyle şimdi ;

Hıçkırıklarımda bıraktığın,

Bu muhkem ayrılığın,

kim verecek diyetini..

...

Biliyor musun

aç yırtıcılar ;

bitimsiz!

hep aynı acıyı kemirir yüzümde.

Boğulmak isterken kendi kanımda,

En deruni ,

kasvetli yerimden yakalanıyorum ,

kıskıvrak gülüşlerinden.

İşte o an !

Sevda diyorum Zeryam Sevda.

Ve Güneşim’in toynaklarına;

Yağmurdan Şiirler asarken

buluyorum gizlerimi.

Kâlû bela dan beri ,

İrin ve kan kokan toprakların

pirüpak yerlerinde sürdüm izini.

Yoksun Zeryam!

Arar oldum Samyeli’ne kapılmış

Çöl Sahra’sı dudaklarını !

Ve beni tamamlayan bütün uzuvlarını.

Belki gelirsin avuntusu ,

Nasıl umutlu nasıl sıcak .

Gecenin anıları kundaklayan vakti ;

Özlemler öper, ansızın demli uykularımı.

Çokça Sevda bir o kadar sancı .

İkiyüz altı kemiğimde,

kaynamamış üşüyen acılarım var .

Kalbimde ki kor emzirdi üşüyen nefesimi.

Tükendim,

Masal bitti, bittik.

Yüreğimde alazlanıyor , günahsız Anka.

Kanatları buz kesildi bileklerim de.

Yak beni Zerya !

savur külleri mi dudaklarınla,

Gel ve rivayeti tamamla .