จดเอาไว้

ทุกครั้งกลับลืม

มันลืมว่าใจ

เคยถูกทำร้าย

ถูกเธอซ้ำ

แทบเป็นแทบตาย

ใจมันไม่จำ

กลับไปยอมเธอ

อีกกี่ครั้ง

ที่ฉันต้องยอม

อภัยให้เธอ

อีกกี่ครั้ง

ที่ฉันต้องทน

เห็นรอยน้ำตา

อีกกี่พันครั้ง

ที่คนอย่างฉัน

สักวัน

จะไม่เหนื่อยล้า

ไม่เสียใจ

ไม่แพ้ทาง

คนอย่างเธอ

อยากจะหนี

ให้พ้นจากเธอ

โดนใครรังแก

ไม่อยากทนเห็น

แต่สุดท้าย

กลับทำไม่เป็น

ใจมันชาเย็น

กับเธอไม่พอ

อีกกี่ครั้ง

ที่ฉันต้องยอม

อภัยให้เธอ

อีกกี่ครั้ง

ที่ฉันต้องทน

เห็นรอยน้ำตา

อีกกี่พันครั้ง

ที่คนอย่างฉัน

สักวัน จะไม่เหนื่อยล้า

ไม่เสียใจ

ไม่แพ้ทาง

คนอย่างเธอ

เธอคงจะเห็น

ฉันเป็นของตาย

ซมซานยังไง

ก็คลานกลับมา

คงพอกันที

อยากจะทำเป็นคนเย็นชา

แต่พอเธอมี

น้ำตา กลับแพ้ทาง

อีกกี่ครั้ง

ที่ฉันต้องยอม

อภัยให้เธอ

อีกกี่ครั้ง

ที่ฉันต้องทน

เห็นรอยน้ำตา

อีกกี่พันครั้ง

ที่คนอย่างฉัน

สักวัน จะไม่เหนื่อยล้า

ไม่เสียใจ

ไม่แพ้ทาง

คนอย่างเธอ

ไม่เสียใจ

ไม่แพ้ทาง

คนอย่างเธอ