(Volta)

Duygusalım biraz, biraz rasyonel

Uykularım kaçık, kayıp bu beden

İstemiyo'm ilgi hiç de kimseden

İniyo'm caddeye ruhu teslim et

Huysuz değilim durgunum

Hasta ettiniz beni siz duruyo'm uzakta

Eski Volta yok artık harbiden

Esma gelse de tanıyamaz asla

Ama bak diy'ceklerim bitmez

Hayat bu ciddi anlamaz aptal

Hisleri göm ve de hep gizle

O an hiç de hiç de almıyo'n zarar

Neden böyle garip insanoğlu?

Ben de dahil hep bi' korkar olduk

Çıkar yolumuz yok bak herkes doğru

Şehir stres ve de bak sancı dolu

Bu yüzden arıyo'm hep telkin

Çevrem kalabalık ama hep tektim

Tanımazsın sen beni

Hep gizli benim mizacım, sen sevmezsin

Büyük şehirdeki küçük adamlar

Mahalledeyken hep gezdik

Koştuk umutla ve boştu umutlar

Volkan abiden bildiğimiz gibi hayatı ben yaşadım inatla

Bu ders garip yok hiç bi' kitapta

Hayat dersiydi sanırım

Uzakta kal'cam biraz ama sakın açılma

Okyanus derin ve tehlikeli

Umursamam ve yüzüyorum hâlâ

Anne olma sen endişeli

Başar'cak oğlun yokuşu çıkıp da

Ama bak daha var çok yolu daha

Şehrin ışıltısı gözünü boyarsa

Gökyüzüne bak ve hep hatırla

Yıldızın her zaman parlıy'cak orda

Kimse olmıy'cak senin yanında

Yalnız doğdum ve yalnız da ölü'cem

Ve de hırs akar bak benim kanımda

O yüzden de kafam hep yüksek

Şehrin stresi promili aştı

Nap'im ben de sorundan kaçtım

Bilirsin insan kibirli işte

Hepsini sikeyim, kibriti yaktım

Şehrin stresi arşa vurunca

Kalabalık içinde yalnız olunca

Gürültüden bak kafan dolunca

Kaç kurtar sen kendini ordan

Şehrin stresi promili aştı

Nap'im ben de sorundan kaçtım

Bilirsin insan kibirli işte

Hepsini sikeyim, kibriti yaktım

Şehrin stresi arşa vurunca

Kalabalık içinde yalnız olunca

Gürültüden bak kafan dolunca

Kaç kurtar sen kendini ordan