Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Burada kalamam artık ben usandım

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Burada kalamam artık ben usandım

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

İkimiz de her şeyden vazgeçtik

Sade sen ve ben varız hayatta

Sen gökyüzünün mavisine hayrandın

Ben, senin gözünün kahvesine

Öylesine gidip geldik günlerce okullara

Aylarca belki yıllarca

Seni her gün evine bıraktım

Ama hiçbir zaman yaklaşamadım kapına kadar

Bir sokak önceden dönüp gittim arkama

Annem babam görür dedin

Görsün dedim

Bakkal Osman babamın arkadaşı dedin

Sanki ayıp bir şey gibi gören olursa dedin

Komşular duyarsa ulan duysun dedim

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Burada kalamam artık ben usandım

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Burada kalamam artık ben usandım

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Nasıl olduğumu bir gün bile sormadın

Bundan mutluluk hiçbir zaman olmadı

Burada şimdi bütün siyah ve tonları

Sevdiğin güneş burada bir gün doğmadı

Sana sarınca derdin gene mi içtin

İçme derdin çünkü hep işin gücün piçlik

Özür dilerim ama gene çok içtim ve

Cesaret bulup evinin önünden geçtim

Annen baban duymadı beni

O hep korktuğun komşular da duymadı beni

Bak bakkal Osman'dan kaçtım her zamanki gibi

İşin en kötü yanı beni sen bile görmedin

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Burada kalamam artık ben usandım

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Burada kalamam artık ben usandım

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı

Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı