ทุกวันสุดสุด
คือจังโลกหน้าบูดใส่เฮา
งานหนักเก่าเก่า
ยังหมุนรอบตัวเราวนวน
หนี้สินทางบ้าน
กับงานที่เฮ็ดไร้แววหลุดพ้น
ได้แต่กอดคอความจน
หย่างเป็นหมู่ตอนหลังเลิกงาน
ปากท้องบ่อิ่ม
แต่น้องยังเป็นคนยิ้มง่ายง่าย
ที่น้องผลิตเองได้
สะสมเอาไว้ใช้เคียงทางฝัน
ยามถูกเจ้านายด่า
กะยิ้มบอกเพิ่นว่า
ระวังโรคความดัน
พอได้ยิ้มได้หัวด้วยกัน
ท่ามกลางเวียกงานเมื่อยคัก
ยังยิ้มง่ายง่าย
ยังคงหายใจกับโลกใบเก่าเก่า
ตัวช่วยยามเหงา
คือหลอยมองเจ้า
คนเป็นตาฮัก
เอาความเข้มแข็ง
มาแลกค่าแรงแทบบ่ได้พัก
มื้อใด๋น้องเมื่อยคักคัก
ให้แอบคึดฮอดแนเด้ออ้ายจ๋า
อยากบอกอ้ายว่า
น้องบ่แม่นก้อนอิฐก้อนปูน
ความล้ามาซูน
ดู๋ดู๋เข้ากะเยาเด้หล้า
แต่ยังโชคดี
งานหนักตรงนี้
มีเธอเข้ามา
โลกยังหน้าบูด
เจ้านายยังด่า
กะมีแต่เจ้านี้ล่ะ
ที่ยังเป็นตาฮัก
ยังยิ้มง่ายง่าย
ยังคงหายใจ
กับโลกใบเก่าเก่า
ตัวช่วยยามเหงา
คือหลอยมองเจ้าคนเป็นตาฮัก
เอาความเข้มแข็ง
มาแลกค่าแรงแทบบ่ได้พัก
มื้อใด๋อ้ายเมื่อยคักคัก
ให้แอบคึดฮอด
แนเด้ออ้ายจ๋า
อยากบอกอ้ายว่า
น้องบ่แม่นก้อนอิฐก้อนปูน
ความล้ามาซูน
ดู๋ดู๋เข้ากะเยาเด้หล้า
แต่ยังโชคดี
งานหนักตรงนี้มีเธอเข้ามา
โลกยังหน้าบูด
เจ้านายยังด่า
กะมีแต่เจ้านี้ล่ะ
ที่ยังเป็นตาฮัก
แต่ยังโชคดี
งานหนักตรงนี้มีเธอเข้ามา
โลกยังหน้าบูด
เจ้านายยังด่า
กะมีแต่เจ้านี้ล่ะ.....
ที่ยังเป็นตาฮัก
