กว่าสิฮักคนหนึ่ง

ได้เกินครึ่งหัวใจ

ใช้เวลาท่อได๋ ฮู้บ่

จนได้ฝากชีวิต

คิดมั่นใจคักแหน่

บ่เคยแคร์

แม่นไผเว้าหยัง

พอสิฮอดฝั่งฝัน

เลยมาเกินครึ่งทาง

ก็มีคนอาการ เรรวน

เสียงหายใจ

กะว่าบ่ม่วน ฮือ

เหมือนพลัดตกสวรรค์

เริ่มผุพังทุกวัน

คำว่าฮัก

ที่เหลือข้างเดียว

ตกเป็นตัวสำรอง

เพราะมีคนสำคัญ

อยู่ในใจ

แทนที่กันแล้ว

ตั้งใจออกจากแถว

ทางความฮักของเฮา

เพื่อให้เขา เข้ามาดูแล

คำว่าแคร์

เลยหา บ่พ้อ

ความเจ็บมันบ่มีเสียง

กะเลยเห็นเพียงน้ำตา

เพื่อแสดงให้อ้ายฮู้ว่า

ให้หลูโตนใจกัน จักหน่อย

ให้สมที่ตั้งใจมาฮัก

พ่อแม่กะหวังนำ บ่ค่อย

โอ้ยใจ

คือเฮ็ดกันได้น้ออ้าย

กว่าสิฮักคนหนึ่ง

ได้เกินครึ่งหัวใจ

ใช้เวลาท่อได๋ ฮู้บ่

จนได้ฝากชีวิต

คิดมั่นใจคักแหน่

บ่เคยแคร์

แม่นไผเว้าหยัง

พอสิฮอดฝั่งฝัน

เลยมาเกินครึ่งทาง

ก็มีคนอาการ เรรวน

เสียงหายใจ

กะว่าบ่ม่วน โอ้

เหมือนพลัดตกสวรรค์

เริ่มผุพังทุกวัน

คำว่าฮัก

ที่เหลือข้างเดียว

ตกเป็นตัวสำรอง

เพราะมีคนสำคัญ

อยู่ในใจ

แทนที่กันแล้ว

ตั้งใจออกจากแถว

ทางความฮักของเฮา

เพื่อให้เขา เข้ามาดูแล

คำว่าแคร์

เลยหา บ่พ้อ

ความเจ็บมันบ่มีเสียง

กะเลยเห็นเพียงน้ำตา

เพื่อแสดงให้อ้ายฮู้ว่า

ให้หลูโตนใจกัน จักหน่อย

ให้สมที่ตั้งใจมาฮัก

พ่อแม่กะหวังนำ บ่ค่อย

โอ้ยใจ

คือเฮ็ดกันได้น้ออ้าย

ความเจ็บมันบ่มีเสียง

กะเลยเห็นเพียงน้ำตา

เพื่อแสดงให้อ้ายฮู้ว่า

ให้หลูโตนใจกัน จักหน่อย

ให้สมที่ตั้งใจมาฮัก

พ่อแม่กะหวังนำ บ่ค่อย

โอ้ยใจ

คือเฮ็ดกันได้น้ออ้าย

โอ้ยใจ

คือเฮ็ดกันได้น้อ อ้าย