ลมเย็นเย็น
หน้าหนาวมันทรมาน
หวลคิดถึงบ้านที่จากมา
พ่อฉันเดี๋ยวนี้ท่านก็แก่
แม่ก็ชรา
อันตราย
โจรผู้ร้ายก็กวน
คอยจะคิดปล้นฆ่า
กลัวขโมย
จะลักควายไถนา
เพราะลูกมาแนวหน้า
นอนเฝ้าป่าชายแดน
ใครรำพึง
คิดถึงคนเคยรำพัน
สัญญาไว้มั่น
ไม่คลอนแคลน
ป่านฉะนี้
คิดถึงพี่หรือเป่ลาเล่าแฟน
กลัวกระไร
กลัวเศรษฐีมือไว
มาคลั่งไคล้เนื้อแน่น
กลัวหน้ามล
หลงลืมคนชายแดน
สาวบ้านนาจอมแก่น
อย่าลืมแฟนกอดปืน
นอนกลางดิน
เหลือบลิ้นกินกายระบม
หนาวจนเหลือข่มข่มใจฝืน
เหม่อมอง
เดือนและดาวลอยต่ำ
ยามค่ำคืน
เพลงราตรีฟังหวีดหวิวฤดี
ดังภูตผีสะอื้น
ยามหลับตานิ้วยังคาไกปืน
มิยอมคนชาติอื่น
กลืนกินแผ่นดินไทย
จงสุขใจ
เถิดผองชาวประชา
สองแขนแนวหน้าเฝ้าป้องภัย
ด้วยบุญ
บารมีคุ้มเกล้าเหล่าลูกไทย
อีกองค์พระสยามเทวา
สถิตย์ฟากฟ้ายิ่งใหญ่
เป็นพลังดังศูนย์รวมดวงใจ
แม้นเท่ารอยตีนไก่
ใครอย่าแยกดินแดน
