เธอลูกเสี่ยเฮง ฉันเป็นเพียงหลานเก๊กฮวย
เธอเป็นคนรวย แต่ฉันนั้นเป็นคนจน
เธอนอนข้างเตี่ย แต่ฉันต้องนอนข้างเตา
เธอมีเชื้อเจ้า แต่ฉันนั้นมีเชื้อโจร
เธอเป็นคนงาม เกินความใฝ่ฝัน
คู่เคียงกับฉัน ที่เป็นเดนคน
โอ.. ฮัก.. ฮัก.. ฮักกัน.. บ่ได้ดอก
เธอนั่งรถยนต์ แต่ฉันต้องนั่งรถเมล์
เธอนอนบนเปล แต่ฉันต้องนอนพื้นปูน
เธอเป็นชาวกรุง ที่งามติดตรึงดวงตา
ฉันเป็นชาวนา หน้าตาเหมือนตัวการ์ตูน
เธอไกลกว่าฉัน ดั่งดินกับฟ้า
ดั่งหงส์กับกา ไม่เคียงคู่บุญ
โอ.. ฮัก.. ฮัก.. ฮักกัน.. บ่ได้ดอก
โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอ๊ะ...
เธอเป็นคนสวย แต่ฉันนั้นเป็นคนโทรม
เธอขาวหน้าดม แต่ฉันมันคนหน้าดำ
เธอมีเงินทอง เที่ยวจองที่มีราคา
เธอชอบซื้อนา แต่ฉันชอบโรงจำนำ
เธอเป็นคนดี ฉันเป็นคนเลว
แต่งกันคงเหลว ไม่มีงานทำ
โอ ฮัก ฮัก ฮักกัน บ่ได้ดอก
เธอเป็นคนสวย แต่ฉันนั้นเป็นคนโทรม
เธอขาวหน้าดม แต่ฉันมันคนหน้าดำ
เธอมีเงินทอง เที่ยวจองที่มีราคา
เธอชอบซื้อนา แต่ฉันชอบโรงจำนำ
เธอเป็นคนดี ฉันเป็นคนเลว
แต่งกันคงเหลว ไม่มีงานทำ
โอ ฮัก ฮัก ฮักกัน บ่ได้ดอก
โอ ฮัก ฮัก ฮักกัน บ่ได้ดอก
