ลมหนาวผ่านมา
เริงอุราหนาวพาภิรมย์รักยิ่ง
มันหนาวก็จริง
ยามแอบอิงผิงใจของกันแล้วชื่น
ท่ามกลางหนาวพรม
เคียงคู่ชมมันเคล้าอารมณ์ยั่งยืน
รักกันเหมือนกลืน
คลอเหมือนเดือนหวงคืนเคลิ้มจนตื่นพบวัน
เมื่อยามหัวใจซบใจ
อุ่นเพียงไหนหัวใจก็คงจำนรรจ์
หนาวกายหายพลัน
หนาวหวั่นเมื่อมันกลัวพิษชิดชม
อาบลมหนาวเคลียผิวกาย
อาบเดือนฉายรักพาสบายอารมณ์
ถึงคราวหนาวพรม
หนาวบ่มให้อารมณ์เราใฝ่สัมพันธ์
หนาวยิ่ง เราผิงใจกันมั่น
หนาวยังไงช่างมัน
ชื่นสัมพันธ์มิคลาย หน่ายวิมาน
โอ้ลมหนาวพรมหัวใจ
สุขเพียงไหนหัวใจย่อมเป็นพยาน
หนาวนำสำราญ
ซึ้งซ่านอิ่มดวงมานยามเมื่อรักกัน
หนาวยิ่ง เราผิงใจกันมั่น
หนาวยังไงช่างมัน
ชื่นสัมพันธ์มิคลาย หน่ายวิมาน
โอ้ลมหนาวพรมหัวใจ
สุขเพียงไหนหัวใจย่อมเป็นพยาน
หนาวนำสำราญ
ซึ้งซ่านอิ่มดวงมานยามเมื่อรักกัน
