Nee, zo kan het niet verder
Er blijft niets over al die bommen lijken met de dag alsmaar dichterbij te komen
Kan er niet aan denken, we moeten weg
Willen wij ons redden gaan we per direct moeten vertrekken
Lieve schat ga met de kinderen, ik loop je tegemoet
Ik pak wat spullen en ga een nieuwe toekomst tegemoet
Maar alleen met jullie, het liefst zo ver weg van hier
Maar zal dat willen slagen moeten wij eerst weg van hier
En na zware dagen, slapend op de straten kwam ik in contact met wat mensensmokkelaars
En geld moest ik betalen voor een bootje in de haven
Als we hier maar niet de boot mee in gaan, God toon genade
Maar we vallen niet buiten het bootje
De haven die staat vol met landgenoten, soortgenoten, lotgenoten
Die niet weten wat ze overkomen
Maar wel vrij zijn als zij die grens overkomen
Welkom, dit is mijn wereld
Ben ik welkom in de jouwe?
Of wil je mij weghouden?
Welkom, dit is mijn wereld
Krijg ik kansen in de jouwe?
Of wordt het mij onthouden?
Een krakkemikkig bootje iedereen zoekt naar een plekje
Veel plek dat is er niet maar we zijn klaar om te vertrekken
Ik houd mijn dochter in mijn armen, ik zeg haar sluit je ogen
Wanneer jij ze weer opent zijn we veilig aangekomen
Een optimistische belofte die ik niet wil breken
Maar breek liever beloftes dan dat ik haar hart moet breken
Dus ik heb haar niet verteld dat het ook anders kan gaan
Dat als zij haar ogen opent oog in oog met de Vader staat
Maar daarvoor is geen reden want het lijkt ons goed te gaan
Maar is dit stilte voor de storm want er komen buien aan?
En het humeur dat lijkt om te slaan als de boot lijkt om te slaan
Ik zeg jongens blijf nou rustig staan
Maar mijn stemverheffing had een averechtse werking
In tegenstelling tot de rust werd het een helse chaos
En mijn dochter grijpt naar mij, maar het einde lijkt nabij als mijn laatste vastigheid zo uit mijn handen glijdt
Ik zeg
Welkom, dit is mijn wereld
Ben ik welkom in de jouwe?
Of wil je mij weghouden?
Welkom, dit is mijn wereld
Krijg ik kansen in de jouwe?
Of wordt het mij onthouden?
Hier lig ik dan, met mijn hoofd onder water
Mezelf af te vragen of het beter was geweest als ik was gebleven
Mijn verlies had genomen, in plaats van het hopen op deze wanhoopspoging
Een waardig afscheid of begrafenis is niets voor mij
Dus ik maak me klaar voor mijn tweede reis
En houd mijn adem in, en ik sluit mijn ogen
En hoop dat ik welkom ben ergens daarboven
Welkom, dit is mijn wereld
Ben ik welkom in de jouwe?
Of wil je mij weghouden?
Welkom, dit is mijn wereld
Krijg ik kansen in de jouwe?
Of wordt het mij onthouden?
