Ανησυχίες και κλάματα από τον πέμπτο
Όλο το τρέχω και ρωτάνε πως αντέχω
Είναι οι κεραίες στις ταράτσες βιδωμένες
Το 5G στο κινητό, το όχημα στο κέντρο
Είν' το παράθυρο ανοιχτό σε περιμένω
Απ' τον φωταγωγό lock-άρουμε τον ξένο
Στο πάνω όροφο οργάνωσαν κραιπάλη
Δεν πήρα καν μπουκάλι με τις μπάρες μου ανεβαίνω
Πως γράφεις έτσι δικέ μου
Ανέβασε όλα τα ντεσιμπέλ μου
Αυτό που γράφω είναι όλο το στρες μου
Και ξέρω δεν θα αλλάξω ποτέ μου
Τα χαιρετίσματά μου σ' όλα τα κελιά
Σ' αυτούς που φτάσαν μα δεν ήπιαν γουλιά
Πάρε τσιγάρα και δύο τρία κρασιά
Και πες του να τα γράψει του περιπτερά
Καλημέρα, πέντε το απόγευμα καλημέρα
Χθες το βράδυ δεν κοιμόμουν πάλι με είχε πιάσει τρέλα
Όλοι οι δικοί μου κρέμονται απ' το τι θα πω
Γιατί στέκομαι στην βούλα γι' αυτούς σαν 'μαι ο Mendieta
Δεν με γνωρίζεις μεγάλε
Δεν είναι στο κόκκινο το φινάλε
Αν παν' να γράψουνε δεν βγαίνει τόσο εύκολα
Μαθαίνουνε τους στίχους μου το παν' tale quale
Για τα παιδιά που είχαν όνειρα
Για τα παιδιά που νιώσαν ήττες
Γι' αυτούς που πέσαν στα λασπόνερα
Γι' αυτούς που γεννήθηκαν επικίνδυνοι πολίτες
Ρωτάνε αν τα λέω σκόπιμα
Γιατί με ρουφιανεύουνε στους λύτες
Γράφω γι' αυτούς που κάναν όνειρα
Και τώρα καταλήξανε επικίνδυνοι πολίτες
Δεν θα πεθάνουμε μου 'πες
Μετά πάλι χάθηκες μες στις τζούρες
Κι όλο ρωτάω αν το αύριο θα 'ναι ίδιο
Μπάλα σε δελτία και λεφτά σε πεταμένες σούρες
Εδώ γεννιέσαι μικρέ
Μαζί με μπάτσους, εμπόρους και πλασιέ
Στα δεκαπέντε θες το κόσμο στο τσεπάκι
Έμαθες να ξεκλειδώνεις με λοστό το Touareg
Μη πας να λογοδοτήσεις
Έτσι σου δείξαν ποιος θα τ' αμφισβητήσει
Μες στα σχολεία δεν διδάσκουν τη ζωή
Πως άραγε ζητάν απ' τον μικρό να περπατήσει
Δουλειά για τρία κ' εξήντα
Χαμόγελα που ψάχνουν ελπίδα
Delivery πάνω σε Crypton X
Και σερβιτόροι που δουλεύουν με νταβατζιλίκια
Σε φαρμακεία ουρές
Για μια καρτέλα χάπια Cipralex
Δε χαλαρώνουν οι σφυγμοί ψάχνουν αντίδοτο
Μα χθες το βράδυ ήσουν κόκαλο απ' τις μυτιές
Φέτος τα raps μου είναι σαν δημόσια κείμενα
Να ξέρει όλος ο κοσμάκης για το σήμερα
Αυτό το άλμπουμ είναι για όσους βάζουν φόκο
Και δεν μιλάνε στον εισαγγελέα τόσο ήρεμα
Για τα παιδιά που είχαν όνειρα
Για τα παιδιά που νιώσαν ήττες
Γι' αυτούς που πέσαν στα λασπόνερα
Γι' αυτούς που γεννήθηκαν επικίνδυνοι πολίτες
Ρωτάνε αν τα λέω σκόπιμα
Γιατί με ρουφιανεύουνε στους λύτες
Γράφω γι' αυτούς που κάναν όνειρα
Και τώρα καταλήξανε επικίνδυνοι πολίτες
Για τα παιδιά που είχαν όνειρα
Για τα παιδιά που νιώσαν ήττες
Γι' αυτούς που πέσαν στα λασπόνερα
Γι' αυτούς που γεννήθηκαν επικίνδυνοι πολίτες
Ρωτάνε αν τα λέω σκόπιμα
Γιατί με ρουφιανεύουνε στους λύτες
Γράφω γι' αυτούς που κάναν όνειρα
Και τώρα καταλήξανε επικίνδυνοι πολίτες
