Κάθε μέρα που χαράζει

η ψυχή μου σε φωνάζει

και δεν ξέρω που να πάω

να μη σε ζητώ

βγαίνω, πίνω και μεθάω

μπας κι αρχίσω να ξεχνάω

τίποτα δεν βοηθάει

να μη σ’ αγαπώ.

Μα εσύ πονάς και δεν μιλάς

κι όλο τους όρκους προσκυνάς

κι εγώ δεν ξέρω τι να κάνω

να ζω μισός ή να πεθάνω

Μα εσύ πονάς και δεν μιλάς

κι όλο τους όρκους προσκυνάς

κι εγώ δεν ξέρω τι να κάνω

να ζω μισός ή να πεθάνω...

Κάθε μέρα που νυχτώνει

η καρδιά μου μαραζώνει

τίποτα δε λέει να σβήσει τούτη φωτιά

θέλω να σ’ ελευθερώσω

κι αν χρειαστεί και να ματώσω

να μην βλέπω αυτό το βλέμμα

να ‘χει σκοτεινιά.

Μα εσύ πονάς και δεν μιλάς

κι όλο τους όρκους προσκυνάς

κι εγώ δεν ξέρω τι να κάνω

να ζω μισός ή να πεθάνω

Μα εσυ πονας κατω κοιτας

Κι ολο για ορκους μου μιλας

δε ξερω πια πως να σε σωσω

θα σκοτωθω η θα σκοτωσω.