ไม่ต้องมาถามว่าฉันนั้นเป็นยังไง
อยู่ได้หรือเปล่ากินข้าวอิ่มไหมเมื่อไม่มีเธอ
เธอเองก็รู้ว่าฉันรักเธอเพียงใด
ไม่ให้ฉันเศร้าข่มใจไม่ไหวมันทรมานเหลือเกิน
เคยบอกว่ารักรักรักฉันรักรักรักรักแค่ฉัน
ฉันนั้นโชคดีมากกว่าใคร
แต่เธอก็ทิ้งแล้วให้ฉันนั้นทนฝืนยืนร้องไห้
มันกลั้นน้ำตาไม่ไหว
หายใจยังเจ็บฝืนใจยังไงรับมันไม่ไหวเพราะใจมันพัง
หมดแล้วหมดทุกอย่างทุกสิ่งที่ฉันหวัง
กลั้นไว้ไม่อยู่เมื่อรู้ทุกอย่างเหมือนคนสิ้นหวังที่พร้อมจะตาย
ให้พ้นไม่ต้องรับรู้อะไรดีกว่าเห็นเธอเป็นของใครไม่ใช่ฉัน
เรื่องในวันนั้นเธอเดินมาขอให้ลืมมันไป
ให้มันพ้นผ่านเป็นแค่ฝันร้ายที่ไม่มีจริง
อยากทำเช่นนั้นอยากลืมมันไปให้มันผ่านผ่าน
ห้ามใจเท่าไหร่น้ำตายิ่งไหลมันทำไม่ได้สักที
เคยบอกว่ารักรักรักฉันรักรักรักรักแค่ฉัน
ฉันนั้นโชคดีมากกว่าใคร
แต่เธอก็ทิ้งแล้วให้ฉันนั้นทนฝืนยืนร้องไห้
มันกลั้นน้ำตาไม่ไหว
หายใจยังเจ็บฝืนใจยังไงรับมันไม่ไหวเพราะใจมันพัง
หมดแล้วหมดทุกอย่างทุกสิ่งที่ฉันหวัง
กลั้นไว้ไม่อยู่เมื่อรู้ทุกอย่างเหมือนคนสิ้นหวังที่พร้อมจะตาย
ให้พ้นไม่ต้องรับรู้อะไรดีกว่าเห็นเธอเป็นของใครไม่ใช่ฉัน
หายใจยังเจ็บฝืนใจยังไงรับมันไม่ไหวเพราะใจมันพัง
หมดแล้วหมดทุกอย่างทุกสิ่งที่ฉันหวัง
กลั้นไว้ไม่อยู่เมื่อรู้ทุกอย่างเหมือนคนสิ้นหวังที่พร้อมจะตาย
ให้พ้นไม่ต้องรับรู้อะไรดีกว่าเห็นเธอเป็นของใครไม่ใช่ฉัน
