เสียดายวันเวลาที่เคยรักเธอ
ฉันไม่ควรมาเจอคนที่รักลวง
เสียดายความจริงใจที่เคยหวงห่วง
หลงดีความคำลวงเป็นคำรักจริง
ทรมานอย่างนี้
พอกันทีรักเรา
จบตรงความเจ็บปวด
มันฝันลงในหัวใจ
ทั้งที่วันเวลาผ่านไปแสนนาน
ฉันไม่เคยลืมวันที่เคยรักเธอ
ลึกลงไปในใจไม่อยากพบเจอ
เพราะกลัวใจตัวเองกลับไปเหมือนเดิม
ทรมานอย่างนี้
พอกันทีรักเรา
ปล่อยให้ความเจ็บปวด
มันฝังในใจอย่างนี้
เพราะเราเอง
หลงว่าตัวสำคัญ
เลยไม่คิดระแวงไม่คิดระวัง
เชื่อคำเธอมากไป
เพราะเราเอง
แล้วจะไปโทษใคร
ในเมื่อรักเธอเองก็ช้ำไปเอง
ไม่มีใครเสียใจแทน
ทั้งที่วันเวลาผ่านไปแสนนาน
ฉันไม่เคยลืมวันที่เคยรักเธอ
ลึกลงไปในใจไม่อยากพบเจอ
เพราะกลัวใจตัวเองกลับไปเหมือนเดิม
ทรมานอย่างนี้
พอกันทีรักเรา
ปล่อยให้ความเจ็บปวด
มันฝังในใจอย่างนี้
เพราะเราเอง
หลงว่าตัวสำคัญ
เลยไม่คิดระแวงไม่คิดระวัง
เชื่อคำเธอมากไป
เพราะเราเอง
แล้วจะไปโทษใคร
ในเมื่อรักเธอเองก็ช้ำไปเอง
ไม่มีใครเสียใจแทน
เพราะเราเอง
หลงว่าตัวสำคัญ
เลยไม่คิดระแวงไม่คิดระวัง
เชื่อคำเธอมากไป
เพราะเราเอง
แล้วจะไปโทษใคร
ในเมื่อรักเธอเองก็ช้ำไปเอง
ไม่มีใครเสียใจแทน
