ก้าวไปในแสงเลือนราง
ในใจเหมือนคนหลงทาง
กลัวทุกอย่าง มองไปแล้วดูไม่มั่นคง
อาจยังไม่พบทางออก
แต่ว่าฉันรู้พระองค์ มีแผนการ
เกินความคิดที่จะเข้าใจ
แม้ว่าอาจมองไม่เห็น
แต่ในใจยังรับรู้สัมผัส
ยังได้ยินเสียงที่ตรัส
ว่ารักฉันมากมาย
มีพระองค์อยู่ข้างฉัน
ทรงโอบกอดด้วยความรักยิ่งใหญ่
เปลี่ยนความเดียวดายหายไป
ทำให้ฉันมั่นใจ
พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งเลย
เมฆหมอกมืดครึ้มเท่าไหร่
ลมพายุฝนโปรยปราย
ไม่เห็นใคร บอกใจไว้ให้เชื่อมั่นคง
ยังไม่ลืมที่เคยผ่าน
วันวานที่เดินข้ามมา มีพระองค์
อยู่ตรงนี้ไม่เคยห่างไกล
แม้ว่าฉันมองไม่เห็น
แต่ในใจยังรับรู้สัมผัส
ยังได้ยินเสียงที่ตรัส
ว่ารักฉันมากมาย
มีพระองค์อยู่ข้างฉัน
ทรงโอบกอดด้วยความรักยิ่งใหญ่
เปลี่ยนความเดียวดายหายไป
ทำให้ฉันมั่นใจ
พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งเลย
แม้ว่าอาจมองไม่เห็น
แต่ในใจยังรับรู้สัมผัส
ยังได้ยินเสียงที่ตรัส
ว่ารักฉันมากมาย
มีพระองค์อยู่ข้างฉัน
ทรงโอบกอดด้วยความรักยิ่งใหญ่
เปลี่ยนความเดียวดายหายไป
ทำให้ฉันมั่นใจ
แม้ว่าฉันมองไม่เห็น
พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งเลย
