Her stendur ein hirðgenta

Úr postalíni

Hon, sum tú arvaði

Frá ommu tíni

Frá ommu tíni

Gongur bleikreyðum stakki

Og bláum summarhatti

Lofthavið uppi yvir

Flakrin á bønum

Andar í somu litum

Nú vaðar hon út í sjódýpið

Heystgula sólin

Hyggur afturum seg

Sorgblíð og heit

So sorgblíð og heit

Veit, hon kennur bláman

Sum sýgur seg inn í skjúrtuni

Ein skýggi av hirðgentuni

Dansar á vegginum

Dansar á vegginum