โทรหาแหน่เด้อ

จำเบอร์โทรน้องได้บ่

น้องจะเฝ้ารอ

อ้ายโทรหาเวลาเลิกงาน

มีเรื่องเว่านำ

อยากคุยสองคนเท่านั้น

วันก่อนที่เราพบกัน

คนหลาย น้องเว่าบ่ได้

เซื่อใจแท้เด้

จึงเทใจคบเรื่อยมา

เป็นที่ปรึกษา

คอยปรับทุกข์เวลาวุ่นใจ

จากพ่อแม่มา

ที่พึ่งหนึ่งเดียวคืออ้าย

ถึงตัวทำงานห่างไกล

แต่ใจฮักตามเป็นเงา

เบอร์เก่าเวลาเดิม

ช่วยเติมเสียงให้ได้ยิน

เป็นวิตามิน

สร้างภูมิคุ้มกันความเหงา

บ่ได้ฟังเสียง

คือจั่งบ่ได้กินข้าว

คึดฮอดบวกกับความเหงา

นั่งเฝ้ามือถือคือบ้า.

โทรหาแหน่เด้อ

กดเบอร์ที่ใจเฝ้าจำ

มีผู้อยู่นำ

ย่านอ้ายทำเป็นลืมเวลา

มีเรื่องอยากถาม

เก็บไว้นานย่านใจอ่อนล้า

เอาไว้บัดอ้ายโทรหา

ค่อยปรึกษา กันสองคน

โทรหาแหน่เด้อ

กดเบอร์ที่ใจเฝ้าจำ

มีผู้อยู่นำ

ย่านอ้ายทำเป็นลืมเวลา

มีเรื่องอยากถาม

เก็บไว้นานย่านใจอ่อนล้า

เอาไว้บัดอ้ายโทรหา

ค่อยปรึกษา กันสองคน..