มารักกันหนอ กอดคอกันไว้ ดีกว่า

แม่คงไม่ว่า จริงไหมแก้วตา ของพี่

เพราะต่างร่วมรัก ร่วมใจ

หมดเปลืองมากไป ไม่ดี

ผิดประเพณี ไว้พูดทีหลัง

เรื่องรักสู่ขอ ก็พอจะขอ ได้ดอก

เข้าตรงตามตรอก ยอกย้อนเกินไป ร้อยชั่ง

ขอผูกข้อไม้ ข้อมือ

ร่วมกันหมั่นออม สตังค์

เรียบร้อยแล้วยัง เหลือเงิน ปลูกเรือน

ลูกสาว คนเดียว

ขอปองข้องเกี่ยว ขี้เหนียวเหลือเกิน

จะขึ้น เป็นเงิน เหลือเกินนะช่าง แชเชือน

นั่งดีดลูกคิด โธ่ทำบิดๆ เบือนๆ

น้ำใจขวัญเรือน

น้องกลัวจะเปื้อนด้วยน้ำตา

สะเดา กลางดอน

เพิ่งแตกใบอ่อน เป็นพุ่ม เป็นพวง

แม้นถูกลมลวง น้องจะโรยร่วง ราคา

สะเดาก้านขม เสียแรงที่บ่ม ใบมา

น้องเอยโศกา

น้องจะซบหน้าอกใครกัน

ฝรั่ง ข้างรั้ว จะสุกคาขั้วไม่คอยใคร

อีกนาน เท่าไร ขอแรงจงได้จำนรรจ์

หากจะช่วยสอย ก็จงค่อยๆพูดกัน

เดี๋ยวแม่ รู้ทัน

จะต้องนอนฝัน ค้าง ปี

แม่บัว แรกบาน

อย่าให้คอยนาน นักนะ นวลน้อง

เรือล่มในหนอง

แล้วทองคงไม่ หน่ายหนี

ช่วยบอก แม่นะ เชื่อใจแล้วจะได้ดี

เรือล่ม ทั้งที

ก็อย่าให้มี ใคร งม

เรือล่มในหนอง เก็บทองเต็มถุง ใบใหญ่

น้องควรจะได้ จริงไหมแก้วใจ เมื่อเรือล่ม

น้ำนิ่งลึกไหล ไม่วน

เปรียบคนดีๆ อย่างผม

น่ารักนิยม ไว้เป็น คู่ครอง