ยืนมองควายข้า น้ำตาไหลปรี่
หลายปีอยู่มา
เป็นเพื่อนคู่นา หน้าฝน ทนสู้
แดดร้อน ไม่อาทรร้องกู่
ข้าเอง ก็นึกเอ็นดู
ไม่รู้ จะทำอย่างไร
.พา ไปกินหญ้า เวลาแดดอ่อน
ตอนขึ้น จากนา
ค่ำเข้าชายคา ข้าสุม ไฟให้
ยุงริ้น มิให้บิน ตอมไต่
แต่คราวนี้ต้อง จำใจ
ขายไป เพราะเงิน ไม่ มี
มันถึง คราวซวย
แม่ข้า ล้มป่วย ด้วยโรค มะเร็ง
กราบขอ หมอจน ท่านเซ็ง
จึงขายเอ็ง เพื่อช่วย ชีวี
อก สะท้าน สงสารเอ็ง เหลือที่
ขาดควาย เพื่อนที่ แสนดี
ข้านี้ คงอด ทำนา
ควายคงรู้ว่า ถึงครา ต้องจาก
เหมือนอยาก อ้อนวอน
ทิ้งร่างลงนอน สะท้อน ใจข้า
ยากแค้น ขอแทนคุณ มารดา
ท่านเป็น ผู้ที่ เลี้ยงมา
เพื่อนจ๋า จงให้ อภัย
ควายคงรู้ว่า ถึงครา ต้องจาก
เหมือนอยาก อ้อนวอน
ทิ้งร่างลงนอน สะท้อน ใจข้า
ยากแค้น ขอแทนคุณ มารดา
ท่านเป็น ผู้ที่ เลี้ยงมา
เพื่อนจ๋า จงให้ อภัย
