แสงแดด เรืองรอง

ส่องลงมาหลังคามุงจาก

ถึงเป็นความลำบาก

ความยากจน

ต้องอดทนกันไป

อยู่กินประสาคนจน

จะมัวทำบ่นทำเบื่อทำไม

โชคดีแล้วที่เป็นไทย

แผ่นดินไม่ไร้

ใจคนไม่โรย

ฝนโปรยโชยข้าวในนา

ก็ตักเอามาเก็บกินในโอ่ง

อาบกิน น้ำปิงน้ำโขง

พายเรืออีโปง

มาแต่โบราณ

ตำนานว่าฒ ผู้เฒ่า

ทำโรงต้มเหล้า

ใต้โคนต้นตาล

เป็นอยู่อย่างนี้ มานาน

ถึงดูกันดาร

บ่ได้สร้างปัญหา

ถึงจะคับไปหน่อย

เท่าๆรังหนู

แต่ก็พอได้อยู่

กินกันอย่างแมว

ถึงจะมีปัญหา

มันก็แฮ้วไปแฮ้ว

ใครมาฮอดมาแอ่ว

ยังว่าโนปอมแปม

โนปอมแปม

โนปอมแปม

บ่มีปัญหา

เปิ้ลว่าโนปอมแปม

โนพลอมแพลม

โนพลอมแพลมไม่มีปัญหา

เขาว่าโนพลอมแพลม

ยุคนิคอุตสาหกรรม

คือตำส้มตำบรรจุกระป๋อง

เหล้าตาลเขาเทลงกล่อง

แพคกิ้งตีตรา

ว่าพาสเจอไรส์

ใครต้มจะต้องโดนจับ

เหล้าเถื่อนจะมาทับ

สัมปทานได้ยังไง

ชีวิต อุทิศเพื่อใคร

ตื่นขึ้นพร้อมไก่

ไปเข้าโรงงาน

โนปอมแปม

โนปอมแปม บ่มีปัญหา

เปิ้ลว่าโนปอมแปม

โนพลอมแพลม

โนพลอมแพลมไม่มีปัญหา

เขาว่าโนพลอมแพลม

โนปอมแปม

โนปอมแปม บ่มีปัญหา

เปิ้ลว่าโนปอมแปม

โนพลอมแพลม

โนพลอมแพลมไม่มีปัญหา

เขาว่าโนพลอมแพลม

โอ โฮ้ โอ โฮ้ โอ่

โอ โฮ้ โอ่

ถึงจะคับไปหน่อย

เท่าๆรังหนู

แต่ก็พอได้อยู่

กินกันอย่างแมว

ถึงจะมีปัญหา

มันก็แฮ้วไปแฮ้ว

ใครมาฮอดมาแอ่ว

ยังว่าโนปอมแปม

แสงแดดเรืองรอง

ส่องลงมาหลังคาคอนกรีต

ขนบธรรมเนียมจารีต

ได้ถูกยุคนิค ยุคนี้ทำลาย

เขียนลงประวัติศาสตร์

ให้คนในชาติ ได้จดจำไว้

บุญคุณของแผ่นดินไทย

ฉันยอมเป็นควาย

หัวใจกบฏ

ถึงจะคับไปหน่อย

เท่าๆรังหนู

แต่ก็พอได้อยู่

กินกันอย่างแมว

ถึงจะมีปัญหา

มันก็แฮ้วไปแฮ้ว

ใครมาฮอดมาแอ่ว

ยังว่าโนปอมแปม

โนปอมแปม โนปอมแปม

บ่มีปัญหา

เปิ้ลว่าโนปอมแปม

โนพลอมแพลม

โนพลอมแพลมไม่มีปัญหา

เขาว่าโนพลอมแพลม

โนปอมแปม โนปอมแปม

บ่มีปัญหา

เปิ้ลว่าโนปอมแปม

โนพลอมแพลม

โนพลอมแพลมไม่มีปัญหา

เขาว่าโนพลอมแพลม