นั่งเคียงผู่สาว

ใต้ไฟแสงเงาดื่มเหล้าแบลล์ค

ลืมต่อนปลาแดก

แจ๋วแมงดาที่เถียงนาน้อย

ได้เที่ยวคาเฟ่

ชิมของแพงลืมแกงเขียดน้อย

ลืมอ่อมบักหอย

จากคนคอยที่นอนเถียงนา

ได้นั่งห้องแอร์

แล้วลืมคันแธหม่องที่เคยเทียว

ลืมปั้นข้าวเหนียว

ลืมคมเคียวเมื่อไปไกลตา

ลืมคำเคยเว้า บอกจ่ำๆลืมคำสัญญา

ลืมสาวชาวนา.

ที่เคยพาเที่ยวบุญปีกลาย..

ไปได้ดีไม่มีห่วงหลัง

ลืมนาลืมนาง แน่แล้วจริงๆหรืออ้าย

ได้ยินพียงข่าว

ว่ามีสาวเคล้าคลอรอบกาย

จดหมงจดหมาย เขียนไปก็มิดจี่หลี่..

อาลัยอาวรณ์

น้องนั่งฮ่ำฮอนกับก้อนขี้ไถ

เฮ็ดใจบ่ได้ คิดถึงอ้ายปวดใจอี่หลี

เห็นคันแธนา คิดถึงคราเคยร่วมชีวี

แต่ในวันนี้ อ้ายบ่มีน้องในหัวใจ

แต่ในวันนี้ อ้ายบ่มีน้องในหัวใจ..

ไปได้ดีไม่มีห่วงหลัง

ลืมนาลืมนาง แน่แล้วจริงๆหรืออ้าย

ได้ยินพียงข่าว

ว่ามีสาวเคล้าคลอ รอบกาย

จดหมงจดหมายเขียนไปก็มิดจี่หลี่..

อาลัยอาวรณ์

น้องนั่งฮ่ำฮอนกับก้อนขี้ไถ

เฮ็ดใจบ่ได้ คิดถึงอ้ายปวดใจอี่หลี

เห็นคันแธนา คิดถึงคราเคยร่วมชีวี

แต่ในวันนี้ อ้ายบ่มีน้องในหัวใจ

แต่ในวันนี้ อ้ายบ่มีน้องในหัวใจ.

(ลำ) อยู่ไสกับไผนออ้าย.

อยู่ไสกับไผนออ้าย

คั่นมีน้ำใจขอให้ส่งข่าว

ฮู้บ่สาวที่ชายเคยเว้าเกี้ยว

เทียวเฝ้าส่องแต่ทาง

คิดถึงจังยามฟังเพลงอ้อน

คิดถึงตอนอ้ายอยู่เคยเคียงใกล้

เมื่อจากไกลมาลืมไวคักแท้

บ่กลับมาแล..หัวใจน้อง

..อยู่ห่างเพียงใด

ถ้าเราตั้งใจไม่ไปสุดกู่