จากทิ่นสุพรรณบ้านนอก
เพื่อนมันบอกว่าบางกอก
นั่นมีสวรรค์ฉันจึงอุตส่า
หอบผ้าลาสาวสุพรรณ
มาถึงกรุงเทพเหมือนกัน
นอนปั้มน้ำมันตราหอย
เสี่ยงโชคชะตาช่วยแม่
แม่ฉันแก่ซ้ำเป็นหนี้ตั้งสี่สิบร้อย
หางานก็ยาก
ลำบากเหมือนหาเพชรพลอย
โดนล้วงกระเป๋า
ซ้ำลอยยืนน้ำปลอย
น้อยใจตัวเอง
จนปัญญาจะหันหาใคร
อาศัยวัดนอนเรื่อยไป
ฉันต้องร้องไห้เพราะใจวังเวง
ชะตาเวียนวน
ได้เดินบนถนนนักเพลง
ขับกล่อมบรรเลง
เลิกคว้างเคว้งเสียที
โปรดช่วยฟังเพลงคนยาก
ไม่รักมากก็อย่าเกลียดเสียดสี
หาเงินช่วยแม่ใช้หนี้
ใช้สินที่มี
นักร้องที่ชื่อเสรีย์
มาเล่นดนตรีแทนค่าน้ำนม
โปรดช่วยฟังเพลงคนยาก
ไม่รักมากก็อย่าเกลียดเสียดสี
หาเงินช่วยแม่ใช้หนี้ใช้สินที่มี
นักร้องที่ชื่อเสรีย์
มาเล่นดนตรีแทนค่าน้ำนม
