ใครๆก็รู้ว่าคุณมีแฟน
แนบแน่นหนักหนา
แล้วกาลเวลาก็พาให้คุณ
มาวุ่นกับผม
ใครๆก็รู้ว่าผมมีแฟน
เหมือนแม้นดังคุณ
ให้ใจว้าวุ่นเมื่อคุณกับผม
มาหลงชอบกัน
จะทำอย่างไรให้ใจเราสองไม่ต้องเจ็บช้ำ
เหมือนหนามทิ่มตำ
ระกำทรวงใน
ให้มันกลัดหนอง
จะทำอย่างไรเมื่อสองหัวใจมีใครจับจอง
หัวใจร่ำร้อง
มันปองรักเธอละเมอฝากมา
ไย รักเรา ช่างเศร้าเหลือเกิน
รัก มาเจอเมื่อสายไป
ใครๆก็รู้ว่าคุณกับผม
แอบชมชอบกัน
ด้วยใจเรานั้นทุกวันคร่ำครวญ
รัญจวนทรวงใน
มันผิดด้วยหรือ
หากความรักคือ
การนอกหัวใจ
คิดไปทำไม รักใช่ลิขิต
ความผิดของใคร
