Ал Ананың қадірін айтайын

балаға деген ықаласын

санаға салып байқайын

Ай тоғыз ай, он күн көтерген

Михмат тартқан төтеннен

Еңбегіңде ет өлген

Зйарат қылып сыйынсаң

Кем емес құбылама екен

Қадірін оның білмесең

Қызметінде жүрмесең

Арам залым болғаның

Ұрғанын құдай жетеңнен

Жақсылық қылған піріне

Жамандық қылсан түріде

Жазанды Алла тартқызар

Орын жоқ Жәннат мекенен

Ай Ақсүтін беріп емізген

Шайнап тамақ жегізген

Осы бір жарық дүниеге

Себепкер болып келгізген

Құйрық шайнап ай май берген

Құндықтай жерден жай берген

Оның қылған қызметін

Күн мен жұлдыз ай көрген

Анандай ғазиз мейірбан

Табылар саған қай жерден

Ыңылдап даусың шыққанда

Шықпаған жырақ қасыңнан

Күйзеліп жанай ашыған

Ай қараңғыда жыласаң

Таңыған көрмей даусынан

Мейірімді суға қандырған

Меһүрбан барма осыдан

Алла Пайғабардан соң

Күллі Жақын ей досынан

Қияметке кеткенше

Өлшеулі өмір өткенше

Көбейлектей айналып

Пәруана болған басынан

ай Ақ етігін сауытқан

Еріне емшек дарытқан

Қарына қорек барылытқан

Белінен батып былғансаң

Желкенбей жуып арытқан

а мұздайда бесік таянған

Жыласаң шошып оянған

Анаңдай қамқор бар ме екен

Жанынан жақын саяынан

Оның қызмет ісінен

Не болар жанын аянған

Аязды күні айналып

Бұлтты күні бұрылған

Жас нәресте күніңде

Қайырлып келген қырымнан

А Ыстықпенен суыққа

Перезентті үшін құрымған

Дүнәда құдай жаратқан

Меһүрбан бұрыннан

Қар құрсығын кеңіткен

Қас емшегін жебіткен

Ыңылдап жатып ауырсаң

Жаныңда жасың кеміткен

Айналайын ай дегені

Жан жүйенді еріткен

Бұл бұй опа жалғанда

Анаңда өлмес болсайшай

Анасы кетіп хазіретін

Баладай көрмес болсайшей

Шер жүрек болып артында

Қалада бермес болсайшей

Қапа болып көңілін

Налада көрмес болсайшей

Әр перзент құдайым,

Жетімдей қылмас болсаншей

Ананың қадірін ұл мен қыз

Түріде бүлгі болсайшей