Nasıl nefret ettim sözlerinden
Bizi rezil ettin artık sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok sana
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok, ah
Ey, sonunda istediğin oldu
Kurtuldun benden bu kadar bu
Direnemedik, viran olduk
Her yandan dert bastı gururu
Bulamam umudumdan bir iz geriye artık
Yaşamaz hayalin bir an gözlerinde artık
(Ah, teke teke bu)
Tekte tekme tokat girdik mevzuya
Hatıraları sakladım hepsi kara kutuda, ah
Nefesin bitikken girme sen bu suya
Deneysel bir ölümle ikimiz karşı karşıya
"O deli, yapar aklındakini" dedi
Katledildi sanki "Masahini"
Bardaklar hep boş yuvarla tastakini
Froiboi düştü göklerden evine hasta biri
Nasıl nefret ettim sözlerinden
Bizi rezil ettin artık sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok sana
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok, eh
Nasıl nefret ettim sözlerinden
Bizi rezil ettin artık sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok sana
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Hiçbir şeye yokken sabır, altı üstü çekip kahır
Basıp gittiğim bi şehir kadar yokken hatırın
Benden ala var mı haklı?
Bu davanın ertesinde düşündüğüm tek bi' şey var
Sen dahil herkes orda kaldı
Bir yanım apaçık bir yanım saklı
Bir gün gülerken diğer günler yalnız
Düşlediğim tüm hayallerde ki dünya cansız
Soluk bir ten, düşüncelerde kalmış insanlardan zerre farksız
Geleceğim aşarak
Mesafeler yokuşa tırmanacak ayaklarım varken, varken
Kalmayacak kaçacak delik arar
Kocaman insancıklar sorundan kaçarken (kaçarken)
Adım Harun diğer adım bela ben (bela ben)
Tek yolu var geçice'z beraber (beraber)
Bu yolun her yanı tuzak sonuysa felaket
Bulunmaz selamet, hep aynı terane
Nasıl nefret ettim sözlerinden
Bizi rezil ettin artık sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok sana
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Nasıl nefret ettim sözlerinden
Bizi rezil ettin artık sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok sana
Sabrım yok, sabrım yok
Sabrım yok, sabrım yok