Namulat ako at ngayo'y nag iisa

Pagkatapos ng ulan

Bagama't nakalipas na ang mga sandali

Ay nagmumuni kung ako'y nagwagi

Pinipilit mang sabihin

na ito'y wala sa akin

Ngunit bakit hanggang

ngayon, nagdurugo pa rin

Sa kanya pa rin babalik

sigaw, ng damdamin

Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko

Kung buhay pa ang alaala

ng ating nakaraan

Ang pagmamahal at panahon

alay pa rin sa kanya

At sa hatinggabi ay nag iisa na lang

Ay minamasdan ang larawan mo

At ngayo'y bumalik nang

siya'y kapiling pa

Alaala ng buong magdamag

Kung sakali man isipin

na ito'y wala sa akin

Sana'y dinggin ang tinig

kong nag iisa pa rin

Sa kanya pa rin babalik

sigaw, ng damdamin

Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko

Kung buhay pa ang alaala

ng ating nakaraan

Ang pagmamahal at panahon

alay pa rin sa kanya

ooohh Sa kanya pa rin

babalik sigaw, ng damdamin

Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko

Kung buhay pa ang alaala

ng ating nakaraan

Ang pagmamahal at panahon

Ang pagmamahal at panahon alay pa rin

Sa kanya, sa kanya, sa kanya, hah ooh

Sa kanya