Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Burası uluırmak burası tacin
Burası benim evim burası caddem
Hep bi yalanla anıldı kahpe
Dost gibi görünür ama hepsi sahte
Okulu bırakıp şehre geldim
Yolumu kaybedip kafasını deldim
Ucuz bi hayat var uçsuz bu yollar
Cebimde ne kadar o kadarı verdim
Benle dalga geçmeyin beyler
Yürümeye mecal yok kardeşim emekler
Soydum kaçtım arkada devreler
Evde kömür yok buda beni deli eder
Karanlık evdeyim karanlık yerdeyim
Karanlık herbi kimse karanlık gelmesin
Düştüm kim tutar elleri vermeyin
Ver hadi elini sana zarar gelmesin
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Hayata istan kustum yine ben affet Yaradan
Dostlar oldu zaten düşman
Her günüm feryad
Her gecem isyan
Çektim ben dertleri
Gören olmadı ben serseri
Yazdım işte bu rapte derdimi
Anla lan beni çektim dertleri
Hergün ayrı bir yüz hergün ayrı insan
Yapmacık etraf güler yüze ustam
Salladım takmadım anlamadım
Bu sözlerimle isyanı çaktım
Anlamaz insan tanımaz insan
Zamanı gelmeden kefenini çeklan
Takma kafana kalan kalır burda
Yalan dünyada yalancı olma
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Gülmedi bu gözler ağladı her gece
Dostlara isyanı çektim ben yine
Kalbimin sömürgesi oldun sen yine
Ağlayan ben gülen ise sen oldun
Zor günlerimde yoktu yanımda
Dostu paraydı öğrendim baba
Çektim restimi yalan dostlara
Gidecem bu şehirden koydum kafama
Yoruldum artık bunları yaşamaktan
Elim kolum bağlı hep susmaktan
Kaderime boyun eğip hep kaçmaktan
Uyandır ana beni bitmeyen bu savaştan
Duygusuzum bu dünyada yoksul bi umutsuz
Geçmişime mağlup oldum ama hayat kusursuz
Dostlarımı kanıtlarım belki bigün hatırlarım
Ben her gece zıvanayla onsuz sabahlarım
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Gülmez gözler bitmez dertler
Hepmi ağlatır bu kahpe kader
Dertler bitse gözler gülse
3 günde olsa gün yüzü görse
Cepte para altta araba
O zaman dostlar hal hatır sorsa
İşte o dostlar 5 para etmez
Hadi bas git layn
Susarak çektim dertleri içime
Durmaz bedenim dizler üstünde
Kader dalgasını geçti bizle
Zıvana başında ıssız köşede
Her günüm aynı dertlerim farklı
Kimse bilemez içimde saklı
Satmam diyen dostlarımda vardı
Beni yıkmakmış onların amacı
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Dünya gün geçtikçe daralıyor her şey geliyor üstüme
Aradım bulamadım yoktur derman derdime
Bak bu bi gerçek rap olmuş benim tek sırdaşım
Bi kaç yoldaşım var onlarda yolumda yoldaşım
Fatih benim en eski arkadaşım
Benden beter çilekeş olmuş o gardaşım
Para yok pul yok ne yapsın ahbabım
Kimlikte T.C. yazar derdi çok adamın
Rapimle dilimde yönetime isyan var
Beni ve nağmelerimi anlayan anlar
Adım Esrarengiz derdim dağlar kadar
Bu yaşımda çektiğim çile boynumu aşar
Kendimi bildim bileli hep çile ve dert doluyum
Yeter artık bıktım desemde faydasız bu biliyorum
O halde dostlarım size son sözümü söylüyorum
Yeter artık bıktım ben elveda gidiyorum
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
Yordu bu şehir beni çok yordu
Yıktı bu şehir beni hep yıktı
Şerefsiz insanlar beni buldu
Kan kustum lan artık yeter
