ŞİİR ༒ SİYAH ༒

DÜZENLEME By GÖLGE

Dur gitme hemen.

daha kendimi sereceğim yoluna boylu boyunca.

şu sıralar kafesine hapsedilmiş bir kuş gibi, yalnız hissediyorum kendimi

ve, fazlasıyla da ürkek

dar ağacında sallanan ruhların yasını tutan

yorgun gözlerime

kir tutmuş dudakların eşlik etmesine izin vermemek tek derdim.

***

Seni seviyorum

Bu değmemiş bedenlerin birbirini sevmesidir

Ayrılık uğramamalı yoluma

Hayat kargaşasında Payıma düşen,

Buğulu camlar biraz da ötelenmiş, yolu gözlenen mutluluklar oldu her zaman.

Buraya kadar dedikleri yerleri ikametgah gösterdim

bir daha dönme ihtimali olmayan

bu günün celladı yarınlara.

****

ama bu son olsun

bu saatten sonra,

bir kare fotoğrafı tabut soğukluğuyla cebimde taşıyacak kadar güçlü değilim.

Bundan sonra kimsenin şiirine ne kafiye olurum, ne Durak.

bir yağmur damlası kadar bereketim olur bir başkasına

üstünden geçen yılların üstesinden gelmesini de bilirim elbet.

***

ve zaman bir gün bana da öyle Doğrucu olur ki,

saat tam 12'de gökyüzünü ortadan ikiye vururum

belki de, bir yanı yıldızlarla süslenmiş

Ay Işığı ile güzelleşmiş bir gece

aynı sen.

bir yanı sabaha bile karşı

Yani ben.

****

demem o ki, sen herhangi bir günsün.

Bense o güne ait herhangi bir saat

Sen bir bedensin

Bense, o bedendeki öldürücü hastalık

Sen bir dünyasın

Bense, o dünyadaki karanlık

ve sen bir kalpte sevdasın

ben, o sevdada ayrılık.

****

susarsın.

Çünkü, aşk artık dilinin ucundaki bir kelime değil.

uçurumun kıyısındaki son adım olmuştur...

SİYAHHHH