လူ
ေဇာ္၀င္းထြဋ္
အစတုန္းက ေျမွာက္ပင့္ေပးတယ္
ငါေသြးနဲ႕ သီခ်င္းသစ္ေရးမယ္
တကယ္ဒုကၡေရာက္ေတာ့ ေျပးတယ္
လူေတြ လူေတြ
အေမွာင္ထဲငါေရာက္သြားေရာ
တစ္ေယာက္မွ သတိမရဘူး
ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး
ေၾသာ္ လူေတြ လူေတြ
က်ဆံုးေတာ့ ၀မ္းနည္းရမယ္
အႏိုင္ရေတာ့ ႏွစ္သက္ၾကတယ္
လြန္ကဲတဲ့ အတၱစိတ္နဲ႕
လူေတြ လူေတြ
ခဏတာ ဘ၀ခရီးကို
ျပိဳင္ဆိုင္တုိးေ၀ွ႕ရင္းနဲ႕ပဲ
ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္သြားၾကတယ္
လူေတြ လူေတြ
အမွားေတြလုပ္ရင္း
အမွားၾကီးမွားၾကတယ္
ရက္စက္တတ္ၾကတယ္
မသိၾကေသးဘူးလား
မေကာင္းရင္ေနၾက
အဆိုးမ်ားေတာ့ အားမေပးနဲ႕
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလာကကို
အမွန္တရားက ႏိုင္လိမ့္မယ္
အေမွာင္ထဲငါေရာက္သြားေရာ
တစ္ေယာက္မွ သတိမရဘူး
ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး
ေၾသာ္ လူေတြ လူေတြ
ခဏတာ ဘ၀ခရီးကို
ျပိဳင္ဆိုင္တုိးေ၀ွ႕ရင္းနဲ႕ပဲ
ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္သြားၾကတယ္
လူေတြ လူေတြ
အမွားေတြလုပ္ရင္း
အမွားၾကီးမွားၾကတယ္
ရက္စက္တတ္ၾကတယ္
မသိၾကေသးဘူးလား
မေကာင္းရင္ေနၾက
အဆိုးမ်ားေတာ့ အားမေပးနဲ႕
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလာကကို
အမွန္တရားက ႏိုင္လိမ့္မယ္
အမွားေတြလုပ္ရင္း
အမွားၾကိးမွားၾကတယ္
ရက္စက္တတ္ၾကတယ္
မသိၾကေသးဘူးလား
မေကာင္းရင္ေနၾက
အဆိုးမ်ားေတာ့ အားမေပးနဲ႕
မ်ွမ်ွတတေပါ့ အသက္ရွင္ခ်ိန္ေလးမွာ
