ช่าง เถอะ คน งาม
ขอ ปล่อยตาม ตามวา สนา
พี่ไม่มี ปริญ ญา ขวัญ ตา มองหน้า ทำเมิน
ลืมได้ ลืมไป ลืมไป ลืมได้ ก็เชิญ
พี่ จน คนไร้เงิน
เดินย่ำต๊อก น้องบอก ว่าโซ
กอด กับ คนจน
หน้า มน เจ้าบ่น ว่าเหม็น
กอดคนมี ขี่ เบนซ์ เนื้อ เย็น ใจเต้น ตาโต
ชี่น อก ชื่น ใจ ชื่นใจหละผัวใหม่ เป็นโก๋
ตก เย็น นั่งเบนซ์โชว์
โก้อย่างนี้ ถึงลืมพี่ ชาว นา
แม่ปูไข่ไก่หลง แล้ว คง มีไข่ เต็มท้อง
ว่ายไปตามลำคลอง
น้ำ นอง ลอยล่อง ธารา
ไข่ก็ เต็มตัว เต็มตัว ผัวก็ ไม่มา
น่า อาย และขายหน้า
แม่ปูจ๋า เป็นดารา กลางแปลง...
สิ้น สุด กันที น้อง มี ผัวใหม่ ไปนาน
แม่ดอกท้อ กอหวาน
ให้ ทาน เกื้อหนุน บุญแรง
แม่นายไก่หลง จากดง หวังจะ ส่งแสง
ถูก กิน จนสิ้นแรง
แสงเลยน้อย นอนตามซอย โทรมโทรม...
