มันเกือบจะล้มมันเหนื่อยมันล้า
เหมือนแทบขาดใจ
เดินมาจนท้อไม่เจอจุดหมายปลายทางที่ฝัน
จะกลับดีไหมถ้าเดินต่อไปยากเย็นขนาดนั้น
ยังถามใจ
ตลอดชีวิตฉันเชื่อในสิ่งที่คิด
หรือมันจะเป็นอะไรที่ผิด
และฉันเองที่หลงทาง
ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน
หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่
มันจะไปจบที่ตรงไหน
เมื่อเดินเท่าไหร่มันก็ไปไม่ถึง
เดินต่อช้าๆไม่อยากปล่อยฝันให้มันหลุดมือ
ที่สั่งให้ฉันไปต่อก็คือความเชื่อเท่านั้น
ถ้าในวันนี้เรี่ยวแรงยังเหลือก็ยังต้องฝัน
ต้องก้าวไป
ตลอดชีวิตฉันเชื่อในสิ่งที่คิด
แม้ไม่ว่ามันจะถูกหรือผิด จะขอทำสุดหัวใจ
ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน
หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่
มันจะไปจบที่ตรงไหน
แต่จะยังไงก็ต้องไปให้ถึง
ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อย
ได้จดจำว่าครั้งนึงเคยก้าวไป
แค่คนที่เชื่อในความฝัน
จะเหน็ดจะเหนื่อยก็ยังต้องเดินต่อไป
ฉันท้อแท้สักกี่ทียังมีหวัง
แม้พลาดพลั้งสักกี่ครั้งยังฝันไกล
แม้ฉันล้มฉันก็คงไม่ตาย
ฉันยังไม่ตายฉันยังคงหายใจ
แม้ท้อแท้สักกี่ทียังมีหวัง
แม้พลาดพลั้งสักกี่ครั้งยังฝันไกล
แม้ฉันล้มฉันก็คงไม่ตาย
ฉันยังไม่ตายฉันยังคงหายใจ
ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน
หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่
มันจะไปจบที่ตรงไหน
แต่จะยังไงก็ต้องไปให้ถึง
ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อย
ได้จดจำว่าครั้งนึงเคยก้าวไป
แค่คนที่เชื่อในความฝัน
จะเหน็ดจะเหนื่อยก็ยังต้องเดินต่อไป
ฉันท้อแท้สักกี่ทียังมีหวัง
แม้พลาดพลั้งสักกี่ครั้งยังฝันไกล
แม้ฉันล้มฉันก็คงไม่ตาย
ฉันยังไม่ตายฉันยังคงหายใจ
แม้ท้อแท้สักกี่ทียังมีหวัง
แม้พลาดพลั้งสักกี่ครั้งยังฝันไกล
แม้ฉันล้มฉันก็คงไม่ตาย
ฉันยังไม่ตายฉันยังคงหายใจ
