เมื่อคิดให้ดี โลกนี้ประหลาด
บุพเพ สันนิวาส
ที่ประสาทความรักภิรมย์
คู่ ใคร คู่ เขา
รักยังคอย เฝ้าชม
คอยภิรมย์ เรื่อย มา
ขอบน้ำขวางหน้า ขอบฟ้าขวางกั้น
บุพเพยังสรรค์ประสบ
ให้ได้สบ พบรักกันได้
ห่างกัน แค่ไหน เขาสูงบังกั้นไว้
รักยังได้ บู ชา
ความ รัก ศักดิ์ ศรี
รักไม่มี พรหมแดน
รักไม่มี ศาสนา
แม้นใคร บุญญา
ได้ครอง กันมา
พรหม ลิขิต พาชื่นใจ
รักเหมือนโคถึก ที่คึกพิโรธ
ความรัก เช่นนั้น ให้โทษ
จะไปโกรธ โทษรักไม่ได้
ไม่ ใช่ บุพเพ สันนิวาส แน่ไซร้
รักจึงได้ แรม รา
ความ รัก ศักดิ์ ศรี
รักไม่มี พรหมแดน
รักไม่มี ศาสนา
แม้น ใคร บุญญา
ได้ ครอง กัน มา
พรหมลิขิต พาชื่นใจ
รักเหมือนโคถึก ที่คึกพิโรธ
ความรัก เช่นนั้น ให้โทษ
จะไปโกรธ โทษรักไม่ได้
ไม่ ใช่ บุพเพ สันนิวาส แน่ไซร้
รักจึงได้ แรม รา
