บางคราว ก็อยากจะฝัน
บางที ก็อยากจะรู้
ใครมี ความหมายในใจ ของเธอ
ใจหนอช่างโหดร้าย
มองฉัน อย่างเมินเฉย
ใครหนอใครเล่าเอย จะอดทน
ก็เป็นได้ แค่คน คนหนึ่ง
ที่รักเธอ อย่างเปิดเผย
ไม่เคย ได้รับกลับคืน
ก็เธอนั้น แค่คน คนหนึ่ง
จะรัก ไม่รัก ช่างเธอ
ให้ฉัน งมงาย ต่อไป
แค่ได้รัก ได้คิด ได้ชอบ
สุขแบบ ทุกข์ทุกข์ อย่างนี้ ก็พอ
นี่ตัวเรา คงคล้าย ดัง หมาเห่า เรือบิน
จนสิ้นใจ ยัง ไม่ได้ยล
ไม่ กวนใจ ให้หมอง
ไม่รัก ไม่ว่า อะไร คิดได้ ฝ่ายเดียว ก็พอ
ใจ หนอ..หนอ ฉันเป็นสุข เหลือ..เกิน
สำลัก ความสุข จนล้น
ต้องด้นดั้นผ่าน ทุกข์นั้น
ข้างในใครรู้ มันช้ำ เพียงใด
เมื่อลมพัด ผ่านผิวบางบาง
ฉันวอนว่า ลมเอ๋ย
ช่วยพัดผ่าน มาทางนี้
สูดดอมดม กลิ่นหอม จางจาง
ที่เหลือไว้ก่อน จะเลือน หายไป
นี่ตัวเรา คงคล้าย ดัง หมาเห่า เรือบิน
จนสิ้นใจ ยัง ไม่ได้ยล
ไม่ กวนใจ ให้หมอง
ไม่รัก ไม่ว่า อะไร คิดได้ ฝ่ายเดียว ก็พอ
ใจ หนอ..หนอ ฉันเป็นสุข เหลือ..เกิน
