หยาดเพชร

เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง

หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า

หยาดเพชร เกล็ดแก้วแววฟ้า

ร่วงมาจากฟ้าหรือไร

หยาดมาแล้วอย่าช้ำโศก

ปล่อยคนทั้งโลกร้องไห้

หยาดเพชร เกล็ดแก้วผ่องใส

แม้อยู่ไกลเกินผูกพัน

แม้ยามเพชรหยาดจากฟ้า

ร่วงลงมา ฟ้าคงไหวหวั่น

ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศกศัลย์

มิอาจกลั้นน้ำตาอาลัย

เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว

เผลอรักแล้วจึงฝันใฝ่

หยาดเพชรหยาดละอองผ่องใส

แม้อยู่ใน ความมืดมน

เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว

เผลอรักแล้วจึงฝันใฝ่

หยาดเพชรหยาดละอองผ่องใส

แม้อยู่ใน ความมืดมน