บ่มีหยังดอกคนนอกสายตา
ขอเพียงได้เห็นหน้า
เวลาที่ใจคิดถึง
ทำดีแค่ไหน
ทรามวัยไม่เคยคำนึง
พี่มันเงินไม่ถึง
จึงไม่มีน้ำยา
บ่มีหยังดอกคนนอกหัวใจ
รักที่เรามอบให้
ทรามวัยไม่ปรารถนา
ทำมองไม่เห็น
เนื้อเย็นแกล้งไม่นำพา
ใจพี่รักเธอเท่าฟ้า
สองตาน้องไม่เคยแล
เป็นส่วนเกินเขาเมินทุกครา
คนนอกสายตา
ใครจะมาแยแส
บ่มีความหมาย
เหมือนปลาตายอยู่ใต้คันแท
ไผสิมาเหลียวแล
แค่ผู้ชายจนจน
บ่มีหยังดอกคนนอกสายตา
เหมือนของไม่มีค่า
กานดาไม่เคยจะสน
คงเพียงแค่ฝัน
เรามันไม่มีรถยนต์
ความเจ็บในใจท่วมท้น
เป็นคนอยู่นอกสายตา
เป็นส่วนเกินเขาเมินทุกครา
คนนอกสายตา
ใครจะมาแยแส
บ่มีความหมาย
เหมือนปลาตายอยู่ใต้คันแท
ไผสิมาเหลียวแล
แค่ผู้ชายจนจน
บ่มีหยังดอกคนนอกสายตา
เหมือนของไม่มีค่า
กานดาไม่เคยจะสน
คงเพียงแค่ฝัน
เรามัน ไม่มีรถยนต์
ความเจ็บในใจท่วมท้น
เป็นคนอยู่นอกสายตา
