บทเรียนราคาแพง

ฉันทูนให้เธอ แล้วทุกสิ่ง

แม้ความสาวสดเพริดพริ้ง

ที่หญิงห่วงหวง

ก็ถูกเธอลวงหลอกทำลาย

แต่ยิ่งให้เธอ

รักที่พึงจะได้

แทบไม่มี

ขอใจที่จริงให้หญิงบ้าง

ลับตาเธอพูด ถากถาง

ว่าฉันง่ายไป

พาลตัดเยื่อใยไมตรี

ก็คนอย่างเธอ

หรือจะมาปรานี

อาจไม่มี วันเจอ

หรือคงมีใคร

ที่งามล้ำเลอกว่า

เธอจึงชืดชา

มิเคยมาปรนเปรอ

ใจรักฉันเองที่มี

ภักดีต่อเธอ เสมอ

แต่เธอช่างโหดร้าย

เหลือเกิน

น้ำตาร่วงริน

ไหลเคลียแก้ม

เหมือนดังกุหลาบ

แรกแย้ม

ถูกเขาเด็ดดม

ชมเล่นด้วยใจเพลิดเพลิน

ก็อ่อนเดียงสา

สมน้ำหน้าเหลือเกิน

ที่ มัวเพลิน คำยอ

น้ำตาร่วงริน

ไหลเคลียแก้ม

เหมือนดังกุหลาบ

แรกแย้ม

ถูกเขาเด็ดดม

ชมเล่นด้วยใจเพลิดเพลิน

ก็อ่อนเดียงสา

สมน้ำหน้าเหลือเกิน

ที่ มัวเพลิน คำยอ