บุญ บ่สมอ้าย
คิดไปปวดดวงแด
พ้อฮักแท้ แต่ว่าอ้าย บ่โสด
โอ้ สวรรค์ ให้รางวัลหรือทำโทษ
ถึงได้กำหนด
ให้มาฮักแฟนเพิ่น
ฟัง เมื่อเขาเอิ้น
อ้ายเป็นพ่ออีนาง
ต้อง ยิ้มค้าง
ตกหลุมกลางทางเดิน
อ้ายกับเขา
ฮักกันมา แต่นานเนิ่น
คงบาปเหลือเกิน
หากน้องจะเดิน ไปแย่งมา
ลูกไร้เดียงสา ภรรยาก็น่าฮัก
น้อง บ่อยาก เป็นผู้ทำให้ร้างลา
อ้าย ฮักแท้ รู้แก่ใจตลอดเวลา
เราเจอะ กันช้า
จึงได้แต่หาทางปลง
ทำ บ่ลง น้องทำบาป บ่ลง
เฮ็ด บ่ลง น้องเฮ็ดบาป บ่ลง
หยุด เถิดหนา อ้ายอย่ามา พะวง
ชาติ นี้คง ได้เป็นแค่ชู้ทางใจ
เซา สาเด้ออ้าย ฮักไป ก็บ่ดี
ให้ รักนี้ หยุดไว้ที่ลาไกล
ผู้ มาหลัง ก็ ต้องเป็นฝ่ายไป
เห็นหน้าแฟนอ้าย
น้องทำร้าย บ่ลง
ถึงแม้ ฮักอ้าย
แต่น้องทำบาป บ่ลง
ทำ บ่ลง น้องทำบาป บ่ลง
เฮ็ด บ่ลง น้องเฮ็ดบาป บ่ลง
หยุด เถิดหนา อ้ายอย่ามา พะวง
ชาติ นี้คง ได้เป็นแค่ชู้ทางใจ
เซา สาเด้ออ้าย ฮักไป ก็บ่ดี
ให้ รักนี้ หยุดไว้ที่ลาไกล
ผู้ มาหลัง ก็ ต้องเป็นฝ่ายไป
เห็นหน้าแฟนอ้าย
น้องทำร้าย บ่ลง
ถึงแม้ ฮักอ้าย
แต่น้องทำบาป บ่ลง
