จากปากช่องไป
สู่เมืองวิไลหัวใจมาด่วนลืม
ปากช่องแดนดง
รักคงไม่ดูดดื่ม
เหงื่อน้องไหลซึม
ทำไร่ไถนา
ข้าวโพดคงร้าง
ข้าวฟ่างขึ้นรา
โอ้พี่จ๋าลืมสัญญาเมื่อสายัณห์
จากน้องสามปี
สู่วงดนตรีแล้วพี่มาเปลี่ยนผัน
ไปหลงชาวฟ้า
ลืมสัญญาผูกพัน
นับเอ๋ยนับวัน
วันที่จากไกล
เงินทองของหมั้น
เรานั้นว่าไง
เหตุไฉนพี่ไปลับตา
พี่ลืมรอยรัก
ที่เราสลักฝังรักแนบอุรา
ชาวป่าอย่างเรา
เขาคงไม่กลับมา
เหลือเพียงน้ำตา
เป็นเครื่องปลอบขวัญ
ปากช่องคงช้ำ
หลงคำจำนรรจ์
สร้างสวรรค์วิมานอันเลื่อนลอย
พี่ลืมรอยรักที่เราสลัก
ฝังรักแนบอุรา
ชาวป่าอย่างเรา
เขาคงไม่กลับมา
เหลือเพียงน้ำตา
เป็นเครื่องปลอบขวัญ
ปากช่องคงช้ำ
หลงคำจำนรรจ์
สร้างสวรรค์วิมานอันเลื่อนลอย
