คนส่าเบิ๋ดบ้าน
มื้ออ้ายหมั้นกับน้องปีกลาย
สินสอดวาดไว้
ทองสองบาทค่าดองครึ่งแสน
รอนัดวันแต่ง
ชาวบ้านคึดต่อรอวันผูกแขน
จนสองปีผ่านแล้วเด้อแฟน
ยังหาวันแต่งงานบ่พ้อ
อ้ายเปลี่ยนทีท่า
หรือว่าหาเงินบ่ทัน
งานแต่งเป็นหมัน
ใจน้องหวั่นเมื่อเปลี่ยน พศ
พ้อหน้าผู้ใด๋
ก็ถามไถ่ได้วันแล้วบ้อ
คึดหาคำตอบบ่พ้อ
ได้แต่รออ้ายมาร่วมทาง
เพื่อนหมั้นทีหลัง
เขาแต่งไปแล้วหลายคู่
อยากให้อ้ายฮู้
ว่าน้องอดสูใจจัง
หากยังบ่พร้อม
ใจบ่มักจั๊กหมั้นเฮ็ดหยัง
น้องคือไข่ฮ้างฮัง
บ่สมหวังซ้ำยังขายหน้า
คนส่าเบิ๋ดบ้าน
ว่าน้องหมั้นบ่มีมื้อแต่ง
ผ่านหนาวเข้าแล้ง
หามื้อแต่งบ่ได้เลยหนา
ว่าที่เจ้าบ่าว
บ่กล้าให้ข่าวเรื่องงานวิวาห์
น้องถูกหลายคนตราหน้า
ให้ฉายาว่าหม้ายค่าดอง
เพื่อนหมั้นทีหลัง
เขาแต่งไปแล้วหลายคู่
อยากให้อ้ายฮู้
ว่าน้องอดสูใจจัง
หากยังบ่พร้อม
ใจบ่มักจั๊กหมั้นเฮ็ดหยัง
น้องคือไข่ฮ้างฮัง
บ่สมหวังซ้ำยังขายหน้า
คนส่าเบิ๋ดบ้าน
ว่าน้องหมั้นบ่มีมื้อแต่ง
ผ่านหนาวเข้าแล้ง
หามื้อแต่งบ่ได้เลยหนา
ว่าที่เจ้าบ่าว
บ่กล้าให้ข่าวเรื่องงานวิวาห์
น้องถูกหลายคนตราหน้า
ให้ฉายาว่าหม้ายค่าดอง
