เมื่ออยู่ริมฝั่งชล

ฉันยล ทุกยาม เย็น..

พักในร่มเงาไม้เอน

ฉันมอง เห็นนก บินกลับรัง..

ตะวันใกล้จะ ลับแล้ว

เห็นเรือแจว อยู่ริม ฝั่ง

เฝ้าแต่ครวญ แต่ครวญหา น้ำตาหลั่ง

จึงร้องสั่งอาลัย..

เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ

แม้เรือ ลอยลำ ไป

พบคนที่เคยซึ้งใจ

ขอเรือ นำเธอมาให้ที

ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำ

สายชลงาม ดั่งกำ มะหยี่

โอ้ว่าดาว ว่าดาวดวงนั้น แสงพลันริบหรี่

คงริบหรี่เช่นเรา..

ดนตรี

เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ

แม้เรือ ลอยลำ ไป

พบคนที่เคยซึ้งใจ

ขอเรือ นำเธอมาให้ที..

ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำ

สายชลงาม ดั่งกำ มะหยี่

โอ้ว่าดาว ว่าดาวดวงนั้น แสงพลันริบหรี่

คงริบหรี่เช่นเรา..