ลุ่มหลงพะวงพะว้าภวังค์
แอบรักเขาอยู่ข้างเดียว
เปล่าเปลี่ยวเดียวดายหนักหนา
ปล่อยหัวใจเหมือนไฟลามป่า
ไฟรักรุมเร้าอุรา
ไม่นำพาต่อสิ่งใด
สะสมความดีมีไว้เพียงเธอ
ระลึกถึงอยู่เสมอ
มอบแด่เธอด้วยดวงใจ
เฝ้าหลงคอยเธอเจือใจให้
ทุ่มเททั้งจิตทั้งใจ
หลงคอยไปใจจึงตรม
เหมือนคอยวันที่ไม่มีวัน
สองเราต่างจิตต่างฝัน
สวนทางกันฉันจึงระทม
เกลียดใจตัว
มัวเมาเฝ้าหลงเชยชม
เขาไม่นิยมหลงชมหลงอยู่ทำไม
ลุ่มหลงละเมอเพ้อพร่ำรำพัน
หลงทางรักไม่แปรผัน
ไม่มีวันจะฟื้นคืนใจ
หากหลงทางยังพอคืนได้
หลงทางรักสุดหักใจ
ต้องปล่อยไปตามกรรม
เหมือนคอยวันที่ไม่มีวัน
สองเราต่างจิตต่างฝัน
สวนทางกันฉันจึงระทม
เกลียดใจตัว
มัวเมาเฝ้าหลงเชยชม
เขาไม่นิยมหลงชมหลงอยู่ทำไม
ลุ่มหลงละเมอเพ้อพร่ำรำพัน
หลงทางรักไม่แปรผัน
ไม่มีวันจะฟื้นคืนใจ
หากหลงทางยังพอคืนได้
หลงทางรักสุดหักใจ
ต้องปล่อยไปตามกรรม
