เราชาวดินมันจน
รักคงหมองหม่นหากเธอไม่เห็นใจ
มองดูดาวเดือนทีไรสวยงามจับใจ
อยากไปไขว้คว้าเธอ
เห็นดาวคู่ฟ้า รักข้าคงเก้อ
ค่ำคืนฉันนอนละเมอ
ค่ำคืนฉันนอนละเมอ
เพ้อรำพึงคะนึงคิดถึงนาง
เพ้อรำพึงคะนึงคิดถึงนาง
โบราณตำนานเป็นมา
เล่ากันไว้ว่าที่ฝากฟ้าไกล
ดวงจันทร์มีตากับยาย
รักกันอยู่ไปช่วยกันทำไร่นา
ข้ามองอิจฉา เมื่อไรจะได้
ขวัญตาอยู่เคียงข้างกาย
ขวัญตาอยู่เคียงข้างกาย
เหมือนตายายที่บนจันทรา
เหมือนตายายที่บนจันทรา
เดือนดาว ฉันทนเหน็บหนาว
เมื่อคราวฟ้าหม่น
เธอมีคน
ร่ำรวยเงินทองมาซื้อเจ้าไป
ดวงใจในคืนราตรี
เห็นดาวริบหรี่พี่คงต้องร้าวรอน
เธอไปกับใครบังอร
ฉันนอนปวดใจเพราะเธอไม่รักเรา
น้ำตาหล่นไหล ร่วงลงหัวเข่า
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
เดือนดาว ฉันทนเหน็บหนาว
เมื่อคราวฟ้าหม่น
เธอมีคน
ร่ำรวยเงินทองมาซื้อเจ้าไป
ดวงใจในคืนราตรี
เห็นดาวริบหรี่พี่คงต้องร้าวรอน
เธอไปกับใครบังอร
ฉันนอนปวดใจเพราะเธอไม่รักเรา
น้ำตาหล่นไหล ร่วงลงหัวเข่า
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
